Ποιοι είστε πραγματικά;
Οι δάσκαλοι αυτογνωσίας σάς παροτρύνουν να αναρωτηθείτε τι είναι αυτό που πεθαίνει, αλλά και αν υπάρχει κάτι που συνεχίζει και μετά το θάνατο μιας μορφής. Το σώμα, οι σκέψεις, οι αναμνήσεις, όλα αυτά είναι προσωρινά. Αλλά η συνειδητότητα δεν επηρεάζεται από τη γέννηση και το θάνατο. Αυτή η αναγνώριση μπορεί να φέρει βαθιά γαλήνη. Όταν κατανοήσετε ότι η ουσία σας είναι άχρονη και αμετάβλητη, ο θάνατος παύει να σας τρομάζει.
Γιατί μας φοβίζει ο θάνατος;
Πολλοί λένε ότι ο θάνατος μας προκαλεί φόβο επειδή είναι κάτι το άγνωστο. Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια. Γιατί να φοβόμαστε κάτι που δεν γνωρίζουμε; Μπορεί να είναι κάτι πολύ καλό που απλώς ακόμα δεν έχουμε βιώσει. Όσες πιθανότητες είναι να είναι κάτι κακό, άλλες τόσες είναι να είναι κάτι καλό. Η αλήθεια είναι ότι φοβόμαστε να χάσουμε αυτά που έχουμε τώρα, αυτά που μας αρέσουν και στα οποία είμαστε προσκολλημένοι. Δεν θέλουμε να χάσουμε την εμπειρία της ζωής, τους αγαπημένους μας ανθρώπους, τα αγαπημένα μας μέρη ή αντικείμενα, τις σχέσεις, τις συνήθειές μας, κ.ο.κ. Η γνώση ότι κάποια στιγμή θα κληθούμε να τα εγκαταλείψουμε όλα, αυτό είναι που μας προκαλεί φόβο και θλίψη. Αν η σχέση που έχουμε με όλα αυτά είναι περισσότερο σχέση ευγνωμοσύνης και όχι προσκόλλησης και ιδιοκτησίας, ο φόβος του αποχωρισμού μειώνεται αυτομάτως. Το ίδιο ισχύει και για τη σχέση μας με το σώμα. Αν αντί να προσκολλόμαστε στο σώμα, μπορούμε να το δούμε σαν ένα όχημα για να μπορεί να έχει η συνειδητότητα να έχει εμπειρίες στο επίπεδο της μορφοποιημένης ενέργειας, τότε τα προβλήματα του σώματος δεν θα μας επηρεάζουν τόσο. Δεν είναι τυχαίο που οι σοφοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν το θάνατο με ηρεμία και αποδοχή.
Υπενθυμίσεις
Αναλογιστείτε την παροδικότητα: Θυμηθείτε ότι όλα στη ζωή είναι προσωρινά. Αυτή η κατανόηση μπορεί να σας βοηθήσει να εκτιμήσετε αυτά που έχετε και να μη φοβάστε για το πότε θα τα χάσετε.
Διερευνήστε την φύση του εαυτού σας: Ρωτήστε τον εαυτό σας: "Τι είμαι; Ως τι υπάρχω; Τι είναι αυτό που έχει επίγνωση των εμπειριών μου (των σκέψεων, των αισθήσεων και των συναισθημάτων);" Ανακαλύψτε ότι η ουσία της ύπαρξής σας είναι η συνειδητότητα, πέρα από το σώμα και τον νου, κάτι που δεν μπορεί να επηρεαστεί από το θάνατο.
Ζήστε στο παρόν: Ο θάνατος δεν υπάρχει στο παρόν – είναι μια ιδέα του μέλλοντος. Ζώντας στο τώρα μπορείτε να απελευθερωθείτε από το φόβο. Ο διαλογισμός βοηθάει να αναπτύξετε αυτή τη δεξιότητα.
Αποδεχτείτε την αβεβαιότητα: Ο θάνατος σας καλεί να αποδεχτείτε ότι δεν μπορείτε να ελέγχετε τα πάντα. Μάλιστα, από μια βαθύτερη οπτική, δεν ελέγχετε τίποτα. Όλη η ζωή σας, από τη στιγμή που διαμορφώθηκε το γονιδίωμά σας, η οικογένεια στην οποία γεννηθήκατε, η εποχή, το μέρος, το σχολείο στο οποίο πήγατε, οι ικανότητες που έχετε, τα ταλέντα σας, τα χαρακτηριστικά του σώματος και της προσωπικότητάς σας που σας οδήγησαν να ασχοληθείτε με ένα συγκεκριμένο επάγγελμα, όλα αυτά έγιναν μόνα τους. Η αίσθηση του ελέγχου είναι μια ψευδαίσθηση. Επειδή όμως μεγαλώνουμε και ζούμε με αυτή την ψευδαίσθηση, ο θάνατος, που σηματοδοτεί την ολοκληρωτική απώλεια ελέγχου, μας προκαλεί φόβο. Μπορείτε να αρχίσετε τώρα να ζείτε επιθυμώντας λιγότερο να ελέγχετε τη ζωή σας και να κρατάτε περισσότερο μια στάση άφεσης και επίγνωσης.
Εξετάστε τις πεποιθήσεις σας: Ποιες είναι οι αντιλήψεις σας για τον θάνατο; Εξερευνήστε τις χωρίς φόβο και ίσως ανακαλύψετε ότι αυτές οι αντιλήψεις είναι περιοριστικές.
Αναζητήστε τη σιωπή: Στη σιωπή, μπορείτε να νιώσετε την παρουσία σας πέρα από το χρόνο και το χώρο. Εκεί βρίσκεται η αλήθεια και είναι ο μόνος τρόπος να βιώσετε την ουσία της ύπαρξης.
Ο θάνατος δεν είναι το τέλος, αλλά μια αλλαγή. Είναι ένα στάδιο στην πορεία της συνειδητότητας που μορφοποιείται για λίγο και μετά επιστρέφει πάλι στην άμορφη κατάσταση, όπως ένα κύμα επιστρέφει στον ωκεανό. Το κύμα δεν είναι ποτέ ξεχωριστό από τον ωκεανό ή από το νερό. Είναι απλώς μια τοπική και πεπερασμένη μορφή που παίρνει ο ωκεανός στην επιφάνειά του. Έτσι και εμείς επιστρέφουμε στην ουσία μας αφήνοντας τη μορφή που είχαμε πάρει προσωρινά.
