Ένας στους πέντε ενήλικες στις ΗΠΑ -περίπου 47,6 εκατομμύρια άνθρωποι- πάσχουν από κάποια ψυχική ασθένεια. Λιγότεροι από τους μισούς αναζητούν θεραπεία. Και αυτοί περιμένουν συχνά μια δεκαετία ή και περισσότερο για να ζητήσουν βοήθεια.
Το θέμα της ψυχικής υγείας είναι πιο σοβαρό από ποτέ. Γιατί λοιπόν τόσο λίγοι άνθρωποι λαμβάνουν τη βοήθεια που χρειάζονται; Η απάντηση είναι ότι το στίγμα εξακολουθεί να είναι ένα μεγάλο εμπόδιο.
Όταν κάποιος έχει μια σωματική ασθένεια, όπως καρκίνο, διαβήτη ή ακόμα και ένα σπασμένο πόδι, μαζευόμαστε γύρω του και του προσφέρουμε υποστήριξη. Και σωστά πράττουμε. Έρευνες έχουν δείξει ότι η ύπαρξη ενός ισχυρού δικτύου υποστήριξης μπορεί να ενισχύσει την ανθεκτικότητα και να βοηθήσει τους ανθρώπους να διαχειριστούν το άγχος στις δύσκολες στιγμές.
Γιατί, λοιπόν, όταν κάποιος παλεύει με τις ψυχικές ασθένειες, από τις πιο ήπιες έως τις πιο σοβαρές μορφές, αντί να προσφέρουμε υποστήριξη, πετάμε κοινοτοπίες όπως «να σκέφτεσαι θετικά» ή «υπάρχουν και χειρότερα»; Αυτή η στάση μπορεί να προκαλέσει περισσότερο κακό παρά καλό.
Οι παρανοήσεις για τις ψυχικές ασθένειες εξακολουθούν να είναι ευρέως διαδεδομένες
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι αναπτύσσουν παθήσεις ψυχικής υγείας και η έρευνα εντοπίζει πολλαπλές αλληλεπικαλυπτόμενες αιτίες. Η γενετική, η βιολογία, ο τρόπος ζωής και τα τραυματικά γεγονότα της ζωής μπορούν να παίξουν κάποιο ρόλο. Αλλά ανεξάρτητα από τον λόγο, οι ψυχικές ασθένειες είναι πραγματικά προβλήματα υγείας.
Το στίγμα της ψυχικής ασθένειας δεν είναι κάτι καινούργιο. Η περιθωριοποίηση των ατόμων με ψυχικές ασθένειες συμβαίνει εδώ και χιλιάδες χρόνια. Οι πρώτες ερμηνείες για τα αίτια των ψυχικών ασθενειών, όπως οι δαίμονες, η μαγεία, η οργή μιας θεότητας ή η ηθική τιμωρία, προκαλούσαν αντιδράσεις φόβου, δυσπιστίας και διακρίσεων.
Έχουμε μάθει πολλά για τη φύση διαφόρων ψυχολογικών καταστάσεων από την αρχαιότητα χάρη στις επιστημονικές εξελίξεις, ωστόσο τα άτομα με ψυχικές ασθένειες συνεχίζουν να θεωρούνται βίαιοι, απρόβλεπτοι ή επικίνδυνοι. Οι ανακριβείς απεικονίσεις της ψυχικής ασθένειας στην τηλεόραση, τις ταινίες και άλλες μορφές μέσων ενημέρωσης διαιωνίζουν περαιτέρω αυτές τις πεποιθήσεις.
Σύμφωνα με τον κλινικό ψυχολόγο Todd Essig, Ph.D., υπάρχει λόγος για τον οποίο στιγματίζουμε. Είναι ένα είδος μηχανισμού αντιμετώπισης, αν και ελαττωματικός, που λέει ότι αν δημιουργήσετε ένα μεγάλο χάσμα μεταξύ των ψυχικά ασθενών και μη ασθενών, μπορείτε να νομίζετε ότι είστε ασφαλείς επειδή βρίσκεστε στη σωστή πλευρά. Αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει μεγάλο χάσμα. Είναι μια λεπτή γραμμή. Και ο καθένας μπορεί να αρρωστήσει ψυχικά ανά πάσα στιγμή.
Ένα άλλο βασικό ζήτημα είναι ότι ορισμένες μορφές ψυχικής ασθένειας συγχέονται με χαρακτηριστικά προσωπικότητας και κακώς χαρακτηρίζονται ή εκλαμβάνονται ως ελαττώματα χαρακτήρα και όχι ως ιατρικές καταστάσεις. Θα έχετε ακούσει που λένε: «Είσαι μανιακός», «Μην είσαι τόσο ψυχαναγκαστικός» ή «Αυτή είναι σχιζό».
Γιατί το στίγμα έχει ιδιαίτερη σημασία
Κυριολεκτικά αρρωσταίνει τους ανθρώπους: Οι άνθρωποι που ντρέπονται για την ασθένειά τους προσπαθούν να την κρύψουν και δεν λαμβάνουν τη βοήθεια που χρειάζονται. Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο η ψυχική τους ασθένεια δεν βελτιώνεται, αλλά μπορεί να επηρεαστεί και η σωματική τους υγεία. Παράδειγμα: η έρευνα δείχνει ότι τα άτομα με κατάθλιψη έχουν 40% υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρδιαγγειακά και μεταβολικά νοσήματα από τον γενικό πληθυσμό.
«Καθώς συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε επαρκείς πόρους και υπηρεσίες για τη θεραπεία και υποστήριξη ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας, πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουμε το ρόλο που παίζει το στίγμα στην αποτροπή της πρόσβασης των ανθρώπων σε αυτές τις υπηρεσίες», λέει η Wendy Burch, εκτελεστική διευθύντρια των υπηρεσιών ψυχικής υγείας NAMI στην πολιτεία της Νέας Υόρκης. «Η απροθυμία πολλών να αναζητήσουν τις απαραίτητες υπηρεσίες ψυχικής υγείας πηγάζει από το φόβο τους για το τι θα πουν οι άλλοι».
Εδώ υπάρχει ένα άλλο πρόβλημα: Το στίγμα της ψυχικής ασθένειας μπορεί να κάνει τις διαπροσωπικές σχέσεις δύσκολες. Η οικογένεια και οι φίλοι μπορεί να αποστασιοποιηθούν, αυξάνοντας το συναίσθημα της απομόνωσης. Είναι ένας φαύλος κύκλος - η μοναξιά μπορεί να επιδεινώσει το άγχος και την κατάθλιψη, ακόμη και να πυροδοτήσει μια φλεγμονώδη απόκριση που θέτει σε κίνδυνο το ανοσοποιητικό σύστημα.
Περιπλέκει τη θεραπεία: Το κοινωνικό στίγμα μπορεί να εμποδίσει τον τρόπο με τον οποίο μας φέρονται οι άλλοι. Οι ειδικοί υγειονομικής περίθαλψης, δυστυχώς, δεν έχουν ανοσία στα στερεότυπα. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα με ιστορικό ψυχικής νόσου λαμβάνουν φροντίδα φτωχότερης ποιότητας για τα προβλήματα σωματικής υγείας τους και συχνά δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψη όταν περιγράφουν τα συμπτώματά τους για προβλήματα μη ψυχικής υγείας.
Έχει σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις: Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, η ψυχική ασθένεια από μόνη της θα ευθύνεται για περισσότερο από το ήμισυ της παγκόσμιας οικονομικής επιβάρυνσης από μη μεταδοτικές ασθένειες μεταξύ 2011-2030. Ένα μεγάλο μέρος αυτής της οικονομικής επιβάρυνσης είναι η απώλεια εισοδήματος λόγω της ανεργίας.
Το πραγματικό κόστος μπορεί να είναι ακόμη υψηλότερο αν σκεφτεί κανείς πως η ψυχική ασθένεια αυξάνει τον κίνδυνο για άλλες ασθένειες, όπως καρδιαγγειακές παθήσεις, αναπνευστικές παθήσεις και διαβήτη. Και τότε υπάρχει το θέμα ότι όσοι έχουν δουλειά, πιθανότατα θα χρειαστεί να μείνουν άρρωστοι στο σπίτι κάποια στιγμή.
Τι μπορούμε να κάνουμε
Ο καλύτερος τρόπος για να νικήσετε το στίγμα είναι να μιλήσετε ανοιχτά και ειλικρινά για την ψυχική υγεία. Η ανταλλαγή προσωπικών εμπειριών είναι ένας ισχυρός τρόπος αλλαγής στάσης. Τα τελευταία χρόνια, διασημότητες και προσωπικότητες του αθλητισμού μιλάνε δημόσια για τους δικούς τους αγώνες στα θέματα της ψυχικής υγείας και έχουν κάνει τεράστια βήματα στην ομαλοποίηση της συζήτησης γύρω από την ψυχική υγεία και τη διάδοση της γνώσης. Το να αντιμετωπίζεις την ψυχική ασθένεια και να αποδεικνύεις ότι μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε, εμπνέει τους άλλους να μιλήσουν ανοιχτά για τα προβλήματά τους.
Πηγή: psycom.net
Μετάφραση: Νίκος Μπάτρας
Διαβάστε επίσης: