Στην καταστροφή απαντάμε με δημιουργία, στο σκοτάδι με φως, στο μίσος με αγάπη

Ο νους είναι φτιαγμένος εξελικτικά για να εστιάζει στα προβλήματα και στους κινδύνους. Πρέπει όμως να μάθουμε να διακρίνουμε πού τελειώνει το εξελικτικό όφελος αυτού του μηχανισμού και πού αρχίζει η ψυχική επιβάρυνση.

Στη ζωή πάντα θα συμβαίνουν καταστροφικά γεγονότα, θα εμφανίζονται άλυτα προβλήματα και ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Αν όμως εστιάζουμε σ' αυτά θα ανησυχούμε συνεχώς, θα μας κυριεύσει ο φόβος και η στενοχώρια.

Στην καταστροφή πρέπει να απαντάμε με δημιουργία και ανάπτυξη, στο σκοτάδι με φως, στο μίσος με αγάπη και σ' αυτά που δεν ελέγχουμε με αποδοχή. Αυτή είναι η σωστή στάση, όχι να πολεμάμε το σκοτάδι και να πασχίζουμε να ελέγξουμε τα ανεξέλεγκτα.

Η δυσκολία έγκειται στο ότι πρέπει να πάμε κόντρα στον προγραμματισμό μας, τον εξελικτικό (τον έμφυτο) και τον κοινωνικό και πολιτισμικό (τον επίκτητο). Ο νους θα θέλει συνεχώς να ασχολείται με τα προβλήματα, να ελέγχει τις καταστάσεις και να προβλέπει τους κινδύνους για να τους αποφεύγει. Θα θέλει επίσης να ακολουθεί τους κανόνες, να είναι εντάξει απέναντι στους άλλους, να ζει με τα πρέπει που έχει πάρει από την εκπαίδευση, την οικογένεια και την κοινωνία, γιατί έτσι νιώθει ασφάλεια.

Η καταστροφή και το χάος είναι και αυτές δυνάμεις της ζωής. Τις παρατηρούμε, αλλά δεν αναλωνόμαστε σ' αυτές. Την καταστροφή την αντισταθμίζουμε με τη δημιουργικότητα. Το χάος με την αρμονία. Κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε και αφοσιωνόμαστε στο να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.

Νίκος Μπάτρας

Διαχειριστής www.aytepignosi.com

Διαβάστε επίσης:

➡️ Το εγώ μετά την αφύπνιση

➡️ Μην προσπαθείς να πείσεις τους άλλους για να σε καταλάβουν

➡️ Έ. Τόλλε: Άλλο γνωρίζω τι είμαι και άλλο γνωρίζω τον προγραμματισμό μου