Όλα αποτελούν εκφράσεις της Ζωής (ή Φύσης, εξού και το "φυσικά" ή "φυσιολογικά"). Όλα είναι μες στη ζωή, όπως λέμε. Η καταστροφή και ο πόνος, όπως και η δημιουργία, είναι μορφές της. Το να λέμε "δεν θέλω να συμβεί αυτό", όταν πρόκειται για κάτι που δεν ελέγχουμε και δεν μπορούμε να επηρεάσουμε, μας κάνει δυστυχισμένους και μας προκαλεί δυσφορία, ένταση, πόνο, άγχος, κατάθλιψη και άλλα συμπτώματα.
Είναι σαν να δημιουργούμε με τη φαντασία μας ένα σύστημα κανόνων, μια εικονική πραγματικότητα, και να λέμε "δεν θα έπρεπε να είναι έτσι τα πράγματα, θα έπρεπε να είναι έτσι όπως εγώ επιθυμώ". Οι άνθρωποι δεν θα έπρεπε να πεθαίνουν νέοι, δεν θα έπρεπε να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας, δεν θα έπρεπε να αρρωσταίνουμε, δεν θα έπρεπε να γίνονται πόλεμοι, δεν θα έπρεπε να εκμεταλλευόμαστε ο ένας τον άλλον, δεν θα έπρεπε να προκαλούμε πόνο ο ένας στον άλλον, κ.ο.κ.
Αυτές είναι σκέψεις που κάνουμε κατά καιρούς όλοι, αλλά ποτέ δεν αντιλαμβανόμαστε πόσο εξωπραγματικές είναι. Και επιπλέον, έτσι μαθαίνουμε να σχετιζόμαστε με τα γεγονότα με λάθος τρόπο. Αντί να κατανοούμε και να αποδεχόμαστε αυτά που δεν μπορούμε να αλλάξουμε, κρίνουμε, απωθούμε και αντιστεκόμαστε σ' αυτό που Είναι.
Κάποιοι μπορεί να σπεύσουν να πουν "δηλαδή πρέπει να επιθυμούμε να συμβαίνουν άσχημα πράγματα;". Όχι. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε την απαραίτητη αντίληψη για να γνωρίζουμε τι είναι ωφέλιμο, τι πραγματικά χρειαζόμαστε, και τι όχι. Και έχουμε επίσης την απαραίτητη νοημοσύνη για να μπορούμε να αναγνωρίζουμε τις αιτίες της δυστυχίας μας.
Η Ζωή, μέσα από τον άνθρωπο, δημιούργησε το φαινόμενο της στρέβλωσης της αντίληψης. Και η Ζωή, πάλι μέσα από τον άνθρωπο, μαθαίνει να αναγνωρίζει αυτό το φαινόμενο και να το υπερβαίνει. Από τον πόνο, με ώθηση την ανάγκη για εσωτερική ηρεμία, κινούμαστε προς τη γαλήνη. Και αυτό επιτυγχάνεται με το να μην προσωποποιούμε το απρόσωπο και μαθαίνοντας να ζούμε χωρίς να επιθυμούμε κάτι διαφορετικό από αυτό που Είναι.
Νίκος Μπάτρας
Διαχειριστής www.aytepignosi.com
