Στις περιόδους της ζωής μας όπου τα πράγματα εξελίσσονται λίγο-πολύ καλά, προβλέψιμα, σύμφωνα με τις προσδοκίες και τις επιθυμίες μας, έχουμε την τάση να γινόμαστε άκαμπτοι, ενώ η συνείδηση αποκοιμιέται και προσκολλάται στις εμπειρίες που βιώνονται ως ευχάριστες και ασφαλείς.
Ο σκοπός της ύπαρξής μας όμως σχετίζεται περισσότερο με την πορεία μας μέσα από τις δύσκολες εμπειρίες, παρά τις εύκολες. Μέσα από τις δυσκολίες η συνείδηση αφυπνίζεται, διευρύνεται και αποταυτίζεται από τα δίπολα του καλού και του κακού, του ευχάριστου και του δυσάρεστου, του επιθυμητού και του ανεπιθύμητου.
Το αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών είναι ότι η ζωή βιώνεται πιο ανάλαφρα, πιο απρόσωπα, πιο συνειδητά, πιο "στο εδώ και τώρα", με ευγνωμοσύνη, πληρότητα, ηρεμία και λιγότερες αντιστάσεις.
Οι δυσκολίες της ζωής λειτουργούν σαν ταμπέλες στο δρόμο της αυτογνωσίας. Μας δείχνουν από πού πρέπει να περάσουμε για να φτάσουμε στον προορισμό μας. Οι ευκολίες είναι τα διαλείμματα που κάνουμε σ' αυτό το δρόμο. Αλλά η συνείδηση δεν πρέπει να επαναπαύεται. Πρέπει να βρίσκεται σε εγρήγορση και να μην προσκολλάται στις ευχάριστες και επιθυμητές εμπειρίες. Η αίσθηση της ασφάλειας, καθώς και η ικανοποίηση από την πραγματοποίηση των επιθυμιών, είναι πρόσκαιρες και υπόκεινται και αυτές στο νόμο της μεταβλητότητας των πάντων.
Τελικά, σημασία δεν έχει τι βιώνεις, αλλά πώς το βιώνεις. Το "τι" προσδιορίζει τις εμπειρίες. Αν δίνεις σημασία σ' αυτό σημαίνει ότι επηρεάζεσαι πολύ από τον κόσμο των μεταβολών. Το "πώς" δηλώνει την εσωτερική στάση, την κατάσταση της συνείδησης με την οποία αντιμετωπίζεις τις εμπειρίες. Σ' αυτό πρέπει να δίνουμε όλη μας την προσοχή.
Νίκος Μπάτρας
Διαχειριστής www.aytepignosi.com
