Πιθανόν να υπάρχουν διάφορες εντυπώσεις – εικόνες, ήχοι, μυρωδιές. Σωματικές αισθήσεις κάθε είδους. Ίσως κάποια συναισθήματα ή μια γενική διάθεση. Και το πιο πιθανό, μεταξύ αυτών, και κάποιες σκέψεις. Ίσως κάποιες δυνατές που ελέγχουν την προσοχή σου. Ή μερικές ανεπαίσθητες στο παρασκήνιο – ενδεχομένως κάποιος σχολιασμός για το τι συμβαίνει, ή κάποια συνηθισμένη έγνοια.
Όποτε διαπιστώνεις ότι έχεις έναν διαρκή διάλογο με τον εαυτό σου, επίλεξε να τον σταματήσεις. Μόνο για μια στιγμή. Επιλέγοντας να σταματήσεις, δεν επιλέγεις τίποτε άλλο, παρά μόνο παύεις να ακολουθείς τις σκέψεις. Αποσύρεις το ενδιαφέρον σου από τον εσωτερικό διάλογο. Σταματάς να τον ακούς.
Και έπειτα επιτρέπεις στην προσοχή να χαλαρώσει. Θα έχεις τότε περισσότερη επίγνωση των διαφόρων αισθήσεων, αντιλήψεων και συναισθημάτων που υπάρχουν εκεί.
Μαζί με οποιαδήποτε εμπειρία που μπορεί να βιώνεις, ίσως υπάρξει και μια μεγαλύτερη αίσθηση ηρεμίας – ένα σημάδι εσωτερικής ησυχίας και γαλήνης, ίσως κι ένα αίσθημα ανακούφισης, μια απαλή χαρά, μια αίσθηση ευρυχωρίας και διαύγειας, ή κάποια άλλη ποιότητα.
Σε αυτή την περίπτωση, επίτρεψε στον εαυτό σου να γευτείς, να απολαύσεις τα αποτελέσματα της παύσης. Παρατήρησε πώς νιώθεις όταν δεν είσαι απασχολημένος με το να κάνεις κάτι.
Μπορεί κάποιες στιγμές να προσέξεις πιο αμυδρές σκέψεις στο παρασκήνιο – αντανακλάσεις της εμπειρίας σου πάνω σ’ αυτό που παρατηρείς, ή άλλες σκέψεις που περιπλανώνται. Αν είναι έτσι, μην τις ακολουθείς. Άφησέ τες προς το παρόν. Επίτρεψε στον εαυτό σου να βυθιστεί βαθύτερα μέσα στην αίσθηση της παύσης. Και απόλαυσέ το.
Αργότερα, ό,τι κι αν περάσει από το νου σου, κάνε μια παύση ξανά.
Και ξανά…
Αλλά μην αφήσεις την πρακτική της παύσης να καταντήσει ρουτίνα - αναζητώντας τις ίδιες εμπειρίες, αντιδρώντας με τον ίδιο τρόπο, ή πιστεύοντας ότι είναι ένα τελετουργικό που «κάνεις». Γιατί τότε η πρακτική θα χάσει την αξία της και τη δύναμή της.
Δες την κάθε παύση ως μια νέα διερεύνηση της παρούσας στιγμής. Να έχεις περιέργεια για το τι υπάρχει εκεί, αλλά και σαν να γίνεται για πρώτη φορά. Που έτσι είναι. Η πρώτη –και μοναδική– φορά που ζεις αυτή τη στιγμή.
Peter Russell
*Μετάφραση: Ζωή Πεπόνη
Διαβάστε επίσης:
