Υπάρχει ένα βιβλίο που ξεκινάει με την εξής φράση: "Η ζωή είναι δύσκολη". Και η αμέσως επόμενη φράση λέει: "Αν ξέρεις ότι η ζωή είναι δύσκολη, η ζωή παύει να είναι δύσκολη". Τι σημαίνει αυτό;
Το παράδοξο είναι ότι μόλις συνειδητοποιήσεις ότι η ζωή έχει δυσκολίες και ότι ο σκοπός της δεν είναι να σε ευχαριστεί, τότε ζεις ευτυχισμένος. Η ευτυχία έρχεται με την αποδοχή του γεγονότος ότι η ζωή σε ένα σημαντικό κομμάτι της έχει προκλήσεις και δυσκολίες.
Ότι η ζωή είναι δύσκολη μόνο όταν πιστεύεις ότι δεν πρέπει να είναι δύσκολη. Όταν ζεις μ' αυτή την πεποίθηση είσαι σε μια διαρκή αντίσταση απέναντι σε πράγματα, ανθρώπους και γεγονότα.
Μόλις αποδεχτείς ότι η ζωή είναι δύσκολη σε ένα μεγάλο κομμάτι της, όταν εμφανιστεί η επόμενη δυσκολία θα πεις "να, αυτό είναι το κομμάτι της ζωής όπου είναι δύσκολη".
Αυτή η στάση δημιουργεί μια αποδοχή απέναντι σ' αυτό που είναι. Αν ζεις με την πεποίθηση ότι η ζωή δεν θα έπρεπε να είχε δυσκολίες, δύσκολους ανθρώπους, εμπόδια, προβλήματα, ακυρώσεις σχεδίων, ή ότι οι άνθρωποι δεν θα έπρεπε να αρρωσταίνουν και να πεθαίνουν, υποφέρεις. Είναι σαν να πιστεύεις ότι η ζωή θα έπρεπε να κυλάει πάντα ομαλά - και κάποιες φορές, ναι, κυλάει ομαλά.
Αυτές οι δυσκολίες είναι εδώ για να σε αφυπνίσουν. Όσο εμφανίζονται δυσκολίες, τόσο βαθαίνει η αφύπνιση. Σε όποιο στάδιο της αφύπνισης και αν είσαι, δεν πρόκειται να απαλλαγείς ποτέ από τις δυσκολίες. Όταν το αντιλαμβάνεσαι αυτό παύεις να είσαι σε μια σχέση εχθρικής αντιπαράθεσης με τη ζωή και δεν θυμώνεις συνέχεια με ό,τι συμβαίνει.
*Από ομιλία του Έκχαρτ Τόλλε
Μετάφραση: Νίκος Μπάτρας
Διαβάστε επίσης: