Τη γαλήνη θα τη βιώσουμε όταν δούμε καθαρά ότι ο κόσμος μας είναι ένα κομμάτι από εμάς και ότι δεν υπάρχουν μέσα μας ούτε διαχωρισμοί, ούτε αντίπαλοι, ούτε εχθροί.
Ακόμα και οι πιο καταστροφικές και περιοριστικές σκέψεις αποτελούν κομμάτια μας. Καμία σκέψη, όσο σκοτεινή και αν είναι, δεν έχει δική της βούληση και δύναμη. Οι σκέψεις είναι ετερόφωτες. Αυτόφωτο είναι μόνο αυτό που πραγματικά είμαστε, ο αληθινός Εαυτός (η επίγνωση, η συνείδηση).
Συνήθως η στάση που έχουμε απέναντι στις αρνητικές σκέψεις (αφού φυσικά τις αναγνωρίσουμε) είναι μια στάση αντίστασης και κριτικής. Η πρώτη μας αντίδραση είναι "δεν θέλω να σκέφτομαι αρνητικά", ή "γιατί εμφανίζονται συνέχεια τέτοιες αρνητικές σκέψεις μέσα μου;".
Οι σκέψεις, όποιο περιεχόμενο και όποια μορφή και αν έχουν, δεν αποτελούν πρόβλημα. Τι πρόβλημα έχει η θάλασσα αν στην επιφάνειά της παίρνει τη μορφή μεγάλων και καταστροφικών κυμάτων; Ή τι πρόβλημα υπάρχει αν λίγο πιο δίπλα από αυτά τα μεγάλα κύματα εμφανιστεί ένα άλλο κύμα που λέει "δεν μου αρέσουν αυτά τα μεγάλα κύματα"; Για τη θάλασσα, όλες οι μορφές που παίρνει είναι αποδεκτές. Η ουσία της, ως νερό, δεν επηρεάζεται καθόλου από αυτά τα φαινόμενα.
Το ίδιο συμβαίνει και με την επίγνωση και τις σκέψεις. Οι σκέψεις αποτελούν μορφές που παίρνει η επίγνωση. Και ως τέτοιες μπορούν να πάρουν όποια μορφή θέλουν. Αλλά για να μην υποφέρουμε από αυτές πρέπει να τις αναγνωρίζουμε και να τις βλέπουμε ως κομμάτια του εαυτού μας και όχι ως αντίπαλους ή εχθρούς.
Αυτή είναι η εσωτερική επαγρύπνηση που απαιτείται να έχουμε στη ζωή μας. Όχι η επαγρύπνηση για να κρίνουμε και να αξιολογούμε τις σκέψεις, αλλά για να βλέπουμε τα πράγματα έτσι όπως πραγματικά είναι. Εκεί όπου δεν υπάρχει διαχωρισμός νιώθουμε Ένα με τα παρατηρούμενα. Από αυτή τη στάση τού μη διαχωρισμού εμφανίζεται και η γαλήνη μέσα μας.
Νίκος Μπάτρας
Διαχειριστής www.aytepignosi.com
Διαβάστε επίσης:
