Ο Ρόμπερτ Νατζέμυ απαντάει στην παρακάτω ερώτηση: "Έχω ένα ελάττωμα που με βαραίνει πολύ στις συντροφικές μου σχέσεις. Λόγω του οικογενειακού μου περιβάλλοντος μεγάλωσα με ένα ελάττωμα, την καχυποψία, η οποία με εμποδίζει να εμπιστευτώ τους ανθρώπους στις σχέσεις μου, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να είμαι χαρούμενος. Και, λόγω της έλλειψης επιβεβαίωσης, δεν μπορώ να κρατήσω ισορροπία σε μία σχέση από απόσταση με άλλα άτομα."
Απάντηση:
1. Δεν έχουμε εμπιστοσύνη ότι εμείς αξίζουμε την προσοχή και την σταθερή αγάπη των άλλων. Το πρώτο πράγμα που χρειάζεται να θεραπεύσουμε εδώ είναι οποιαδήποτε σκεπτομορφή λέει «Δεν είμαι αρκετός, δεν είμαι αξιαγάπητος, οι άλλοι δεν μπορούν να με αγαπούν σταθερά για μακρύ χρονικό διάστημα». Η πρώτη διόρθωση που χρειάζεται είναι στο αν εμείς αξίζουμε αυτή τη σταθερή αγάπη.
2. Έχουμε έλλειψη εμπιστοσύνης στη φύση του ανθρώπου, ειδικά αν έχουμε δει ανθρώπους στα παιδικά μας χρόνια να μην είναι άξιοι εμπιστοσύνης. Αυτό είναι κάτι που θα μας δημιουργεί προκατάληψη, ότι δεν μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη επειδή οι άνθρωποι δεν είναι τίμιοι, δεν είναι σταθεροί, δεν είναι άξιοι εμπιστοσύνης. Αν διορθώσουμε την προκατάληψη αυτή και πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι είναι σταθεροί στην αγάπη τους και είναι αφοσιωμένοι σ’ εμάς, αυτό θα ελκύουμε. Όταν πιστεύουμε το αντίθετο, ελκύουμε το αντίθετο.
3. Πιστεύουμε πως κάτι χάνουμε, αν ο άλλος δεν έχει σταθερή αγάπη και αποκλειστική αγάπη σ’ εμάς. Και αυτό είναι μία ψευδαίσθηση. Δεν χάνουμε τίποτα. Η αξία, η ασφάλεια, η οντότητά μας, είναι κάτι ανεξάρτητο από την ικανότητα του άλλου να μας αγαπάει αποκλειστικά ή μακρόχρονα. Άρα θα χρειαστεί να αποταυτίσουμε την αξία μας και το αίσθημα της ασφάλειας από το αν ο άλλος θα είναι πιστός σ’ εμάς ή όχι. Δεν θα χάσουμε τίποτα. Το μόνο που θα χάσουμε είναι τα συναισθήματα που δημιουργούμε εμείς. Αλλά αυτό είναι κάτι που εμείς δημιουργούμε. Εμείς δημιουργούμε αυτά τα συναισθήματα.
Άρα θα χρειαστεί να αλλάξουμε τρεις πεποιθήσεις, και εδώ θα μας βοηθήσουν η άσκηση με την Εμψυχωτική Ερώτηση και την Εξισορρόπηση, η Μελέτη των Πνευματικών Αληθειών και η Αυτογνωσία. Όλα αυτά θα μας βοηθήσουν.
Χρειάζεται να καταλάβουμε ότι είμαστε αρκετοί, αξίζουμε σταθερή αγάπη και είναι εύκολο για τον άλλον να μας αγαπάει αποκλειστικά και μακρόχρονα.
Δεύτερον, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι άξιοι εμπιστοσύνης. Μπορεί να μην το πιστεύουμε, επειδή εμείς δεν είμαστε. Επειδή εμείς κοιτάμε από εδώ και από εκεί, και φανταζόμαστε ότι ο άλλος κάνει το ίδιο. Όχι ότι δεν το κάνουν οι άνθρωποι, αλλά πολύ λιγότερο από αυτό που φαντάζεστε, εφόσον έχετε αυτό το ευαίσθητο σημείο. Είναι καλύτερα να αλλάξετε την αντίληψή σας για τους ανθρώπους γενικά. Να σκέφτεστε ότι είναι τίμιοι, ότι μπορούν να αφοσιωθούν σε έναν άνθρωπο, και βέβαια ότι εσείς το αξίζετε αυτό.
Και το τρίτο είναι ότι ακόμη κι αν ο άλλος δεν είναι άξιος εμπιστοσύνης, δεν θα χαλάσει ο κόσμος. Θα συνέλθουμε και θα είμαστε μια χαρά. Είναι κάτι που προκύπτει, είναι μία ευκαιρία για εξέλιξη. Αν συμβεί, που δεν χρειάζεται να συμβεί, αλλά αν συμβεί θα είναι μία ευκαιρία να νιώσουμε την ίδια ασφάλεια, την ίδια αξία, ανεξάρτητα από τις επιλογές του άλλου.
Άρα, τρία σημεία: ότι εμείς αξίζουμε σταθερή και αποκλειστική αγάπη, ότι οι άνθρωποι είναι ικανοί να νιώσουν σταθερή και αποκλειστική αγάπη, και ότι δεν κινδυνεύουμε αν συμβεί κάτι τέτοιο, επειδή η ζωή συνεχίζεται.
Οι τεχνικές που ανέφερα θα βοηθήσουν πολύ με αυτό το θέμα.
Να είστε πάντα καλά.
Ρόμπερτ Νατζέμυ
*Από το νέο υπό έκδοση βιβλίο του Ρ. Η. Νατζέμυ με 80 ερωτήσεις και απαντήσεις.
Διαβάστε επίσης:
