Ζούμε σ’ έναν κόσμο που μεταβάλλεται. Η κοινωνία αλλάζει συνεχώς. Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν. Το σώμα μας αλλάζει, όπως και αυτά που μπορούμε να κάνουμε με το σώμα μας. Τα ενδιαφέροντα και οι ανάγκες μας ευτυχώς εξελίσσονται, όπως και τα ενδιαφέροντα και οι ανάγκες των κοντινών μας ανθρώπων.
Η οικονομική κατάστασή μας αλλάζει. Ο καιρός και οι εποχές έχουν αλλάξει. Το διαδίκτυο, τα αυτοκίνητα, τα αεροπλάνα, τα κινητά τηλέφωνα, η τηλεόραση, τα μηχανήματα όλων των τύπων, έχουν αλλάξει τον κόσμο. Η παγκοσμιοποίηση αλλάζει τις κοινωνίες και τις αξίες. Τελικά, η μόνη αμετάβλητη πραγματικότητα είναι η ίδια η αλλαγή.
Εκτός από την αποδοχή της αλλαγής, χρειάζεται επίσης να προσαρμοστούμε σ’ εκείνες τις όψεις των άλλων και του κόσμου μας, με τις οποίες δεν εναρμονιζόμαστε εύκολα.
Ένας άνθρωπος, που δυσκολεύεται να δεχτεί και να προσαρμοστεί στην αλλαγή των καταστάσεων και των ανθρώπων, δεν μπορεί εύκολα να είναι ευτυχισμένος. Η προσαρμογή δεν είναι έλλειψη ανταπόκρισης και δεν θα έπρεπε να βασίζεται σε συνήθεια ή φόβο. Αυτό θα ήταν μια μορφή αυτοκαταπίεσης. Η προσαρμογή είναι νέα ανταπόκριση, η οποία είναι αποτέλεσμα εσωτερικής αλλαγής, που μας επιτρέπει, χωρίς να θυσιάσουμε αυτό που είμαστε, να επαναπροσδιοριστούμε με πιο αρμονικό τρόπο στο περιβάλλον μας. Το πρώτο βήμα σε αυτό είναι η αποδοχή της κατάστασης όπως είναι.
Προσαρμοστικότητα είναι η δύναμη που μας έχει καθοδηγήσει στην εξέλιξη, καθώς κάθε οργανισμός έκανε τις απαραίτητες αλλαγές για να επιβιώσει πιο αποτελεσματικά. Είναι η ευκαμψία που έχει επιτρέψει στους επιστήμονες να αφήσουν προηγούμενες αντιλήψεις και να ασπαστούν νέες, οι οποίες ταιριάζουν περισσότερο στις νέες πληροφορίες για τη φύση του υλικού σύμπαντος. Είναι αυτό που επιτρέπει έναν ανοιχτόμυαλο γονιό ή παππού να σχετίζεται με έναν έφηβο με εντελώς διαφορετική αντίληψη. Επομένως, προσαρμοστικότητα είναι η εξέλιξη του συστήματος πεποιθήσεών μας.
Η έλλειψη ευκαμψίας είναι αυτό που κάνει παλιές δομές να σπάζουν κάτω από την πίεση της αλλαγής. Παλιότερα συστήματα θρησκευτικής, πολιτικής και κοινωνικής σκέψης, που δεν έχουν την ευκαμψία να προσαρμοστούν στις συνεχώς μεταβαλλόμενες ανάγκες και εμπειρίες των οπαδών τους, τελικά θα τους χάσουν.
Η ευκαμψία και η προσαρμοστικότητα δεν έχουν σχέση με το χάος μιας επιπόλαιας και φανταστικής αλλαγής. Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι να έχουμε μια βαθιά και αμετάβλητη πνευματική βάση, η οποία μας επιτρέπει να ρέουμε ελεύθερα με τις αλλαγές, χωρίς να αφήνουμε την πνευματική πηγή μας.
Αυτό φαίνεται στο παράδειγμα των φυτών ενός ελεύθερου χείμαρρου που βρίσκονται υπό τη συνεχή πίεση του νερού που ρέει πάνω τους, γύρω τους και ανάμεσά τους. Αν δεν ήταν καλά ριζωμένα στα βράχια με ασφάλεια, θα παρασύρονταν από το ρεύμα και θα διαλύονταν πάνω στα βράχια. Αν ακόμη και τότε είχαν τον ελάχιστο βαθμό ακαμψίας ή αντίστασης στη ροή του νερού, θα έσπαζαν κάτω από την πίεση του νερού.
Άρα, η ευκαμψία και η προσαρμοστικότητα, που απαιτούνται για την υγεία, την ευτυχία και τη ροή μας στη ζωή, βασίζονται σ’ αυτό το συνδυασμό φαινομενικά αντίθετων ιδιοτήτων. Μπορούμε να αποφύγουμε αυτό το δίλημμα με τη διάκριση ανάμεσα στην ουσία και τη μορφή. Η ουσία της ζωής μας είναι αμετάβλητη και η μορφή αλλάζει συνεχώς. Η ουσία στον κινηματογράφο ή την τηλεόραση είναι το φως. Οι προσωρινές μορφές ερμηνεύουν συνεχώς αυτό το φως-ουσία με διαφορετικούς τρόπους. Η ουσία δεν αλλάζει ποτέ, αλλά οι μορφές αλλάζουν.
Όψεις της ουσίας μας είναι η αγάπη, η ειρήνη, η ευτυχία, η ενότητα, η αλήθεια και το να φερόμαστε στους άλλους όπως θα θέλαμε να μας φέρονται εκείνοι. Αυτές οι αμετάβλητες αξίες δεν πρέπει να εγκαταλείπονται στο όνομα της ευκαμψίας. Εντούτοις, χρειάζεται να προσαρμοστεί η έκφραση αυτής της ουσίας, ώστε να ρέει αρμονικά με τους ανθρώπους και τις αλλαγές στη ζωή τους.
Η πίστη και η αφοσίωση στην αγάπη, την αλήθεια, την ειρήνη και τη σωστή συμπεριφορά είναι ουσία. Το είδος των ρούχων που φοράμε, το πώς προσευχόμαστε, τι όνομα δίνουμε στο θεϊκό ον, το πώς επικοινωνούμε με αυτό το ον και τι τρώμε ή δεν τρώμε, πίνουμε ή δεν πίνουμε, είναι όλα εξωτερικοί παράγοντες που μπορούν να επιλεγούν από τον καθένα, σύμφωνα με τις δικές του προτιμήσεις και είναι πιθανό να αλλάζουν.
Η προσαρμοστικότητα είναι ουσιαστικό συστατικό της ευτυχίας. Χρειάζεται να μπορούμε να ρέουμε και να χρησιμοποιούμε τις αλλαγές στη ζωή μας θετικά και άφοβα. Για να το κάνουμε, χρειάζεται να αναπτύξουμε μια εσωτερική βάση ασφάλειας, ώστε να νιώθουμε αρκετά σίγουροι να αφεθούμε και να ρέουμε σε άγνωστες περιοχές. Αυτή η εσωτερική βάση μπορεί να ενισχυθεί με τον καθημερινό διαλογισμό, την προσευχή, την ενεργειακή ψυχολογία και την πίστη στις βασικές πνευματικές αλήθειες αναφορικά με την εσώτερη φύση μας και το σκοπό της ζωής μας.
*Από το βιβλίο "Η δύναμη και η ελευθερία της αποδοχής", του Ρόμπερτ Ηλία Νατζέμυ
Διαβάστε επίσης:
