Η αποδοχή είναι στενά συνδεδεμένη με την ευτυχία και την ηρεμία. Μπορούμε είτε να αποδεχόμαστε, είτε να απορρίπτουμε τον εαυτό μας, τους άλλους, τις καταστάσεις, τα γεγονότα, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
Μπορούμε να βιώνουμε ηρεμία και ευτυχία ή μπορούμε να νιώθουμε φόβο, άγχος, μνησικακία, θυμό, πίκρα, πόνο, ενοχή ή ντροπή.
Τα προαναφερθέντα αρνητικά συναισθήματα βλάπτουν την υγεία, τις σχέσεις, την ευτυχία, ακόμη και την οικονομική μας κατάσταση.
Στη Δύση δεν έχουμε κατανοήσει τη δύναμη της αποδοχής όπως την έχουν κατανοήσει στην Ανατολή. Έχουμε εξελιχθεί μέσα από τη δύναμη της μη αποδοχής, αναζητώντας πάντα τον έλεγχο και την αλλαγή. Κι αυτό είναι χρήσιμο, αλλά χρειαζόμαστε, επίσης, την ικανότητα να αποδεχόμαστε ό,τι δεν μπορούμε να αλλάξουμε, όπως π.χ. το παρελθόν.
Γενικά, η μη αποδοχή και η απόρριψη, είναι αμυντικοί μηχανισμοί προς κάποιον ή κάτι που φοβόμαστε ότι θα μας κάνει να πονέσουμε ή μας έχει ήδη προκαλέσει πόνο.
Όταν νιώθουμε εσωτερική ασφάλεια, αξία, ελευθερία και ικανοποίηση, μπορούμε να τα αποδεχτούμε όλα όπως είναι και όπως μπορούν να είναι, συνυπολογίζοντας το παρελθόν μας, τις επιλογές της ψυχής μας και τα μαθήματα που χρειάζεται να πάρουμε στην εξελικτική πορεία μας.
Θα τα βλέπουμε όλα μέσα σε θετικό φως. Ίσως να μη μπορούμε να το βιώσουμε τώρα, λόγω των φόβων μας και της έλλειψης εσωτερικής πληρότητας.
*Από το βιβλίο του Ρόμπερτ Η. Νατζέμυ "Η δύναμη και η ελευθερία της αποδοχής"
Διαβάστε επίσης: