Ο δάσκαλος αυτογνωσίας Μούτζι απαντάει στην ερώτηση που του θέτει μαθητής του, αν η πνευματική αφύπνιση, ή αυτό που ονομάζουμε "φώτιση", είναι μια σταθερή και μόνιμη κατάσταση, ή αν είναι άλλη μια παροδική εμπειρία.
Μούτζι: Αν η αφύπνιση βιωθεί από τη μεριά του ατόμου, τότε δεν είναι μια σταθερή κατάσταση. Η αφύπνιση δεν γίνεται για το εγώ. Δεν είναι το εγώ αυτό που αφυπνίζεται και απελευθερώνεται. Η αφύπνιση είναι η απελευθέρωση από το εγώ.
Το σημαντικό που πρέπει να καταλάβουμε εδώ είναι το πώς αντιλαμβάνεσαι τη θέση σου μέσα σε όλο αυτό. Όλα όσα εμφανίζονται και έχουν μορφή, είτε είναι σκέψεις, αντικείμενα, αναμνήσεις, φαντασία, χρόνος, όλα αυτά απαιτούν να υπάρχεις ως παρατηρητής. Χωρίς εσένα δεν υπάρχει αντίληψη, δεν υπάρχει κόσμος.
Όταν ο νους επιστρέφει μετά την εμπειρία της αφύπνισης, οι περισσότεροι νιώθουν ότι χάθηκε η γαλήνη. Αλλά ξέρεις ότι μπορείς να είσαι απόλυτα γαλήνιος ακόμα και όταν μέσα σου συμβαίνει ένα τσουνάμι από σκέψεις;
Όταν λες "δέχομαι επίθεση από τον νου μου", αυτό και μόνο αρκεί για να δυναμώσει περαιτέρω τον νου. Αυτή η πεποίθηση, ότι δήθεν ο νους μπορεί να σου επιτεθεί, είναι μια παρερμηνεία που ενισχύει τον νου. Μόνο εσύ μπορείς να δώσεις δύναμη στον νου. Ο νους δεν έχει καμία δύναμη από μόνος του.
Δοκίμασε το εξής: όταν έρχεται μια αρνητική σκέψη ή ένα συναίσθημα, μην πεις "αυτό δεν θα έπρεπε να είχε εμφανιστεί". Άστα όλα να 'ρθουν και να φύγουν. Ποιος είπε ότι κάποιες σκέψεις δεν πρέπει να έρχονται; Μη λες όμως ότι αυτές οι σκέψεις σε απομακρύνουν από αυτό που είσαι. Έτσι δίνεις στον νου περισσότερη δύναμη. Πες "ας έρθει ό,τι θέλει. Σ' αυτή τη σχέση με τον νου, θα είμαι μόνο τα μάτια που παρατηρούν".
Σε κάποιους η εμπειρία της αφύπνισης μπορεί να διαρκέσει λίγες μέρες, βδομάδες ή μήνες. Αλλά όταν ο νους επιστρέφει, ξαναβρίσκει τη δομή "εγώ, εμένα" και δημιουργεί μια συμμαχία μαζί της. Τότε είναι που νομίζουμε ότι χάσαμε τον αληθινό μας εαυτό που γνωρίσαμε μέσα από την εμπειρία της αφύπνισης και επιστρέφουμε στον παλιό μας εαυτό. Αλλά και αυτό το εγώ είναι ψευδές. Μοιάζει όμως δυνατό γιατί η συνειδητότητα έχει περιοριστεί σ' αυτή τη δομή.
Αν δώσεις στον νου να επιλέξει τον προορισμό ή το ταξίδι, ο νους θα επιλέγει πάντα το ταξίδι. Το ταξίδι όμως της αυτογνωσίας πρέπει να τελειώσει κάποια στιγμή. Δεν πρέπει να παραμείνεις για πάντα ένας αναζητητής. Γι' αυτό μην δίνεις στον νου σου την αναζήτηση. Πάρε την πιο άμεση οδό: δες ότι τώρα, εδώ, κάτι είναι παρόν που δεν αλλάζει. Δεν χρειάζεται να κάνεις κανένα ταξίδι για να έρθεις στο εδώ και τώρα. Πόσο νομίζεις ότι απέχει από εσένα αυτό που ψάχνεις;
*Από μαγνητοσκοπημένη ομιλία του Μούτζι
Μετάφραση: Νίκος Μπάτρας
