Ας εξετάσουμε τι γίνεται όταν θυμώνουμε. Όταν νιώθουμε θυμό υποφέρουμε. Ο θυμός δεν βοηθά κανέναν. Ο θυμός πληγώνει αυτόν που είναι πληγωμένος. Τον καίει.
Ο θυμός πληγώνει την καρδιά, μας κάνει να μετανοούμε για τη ζωή μας και καταστρέφει την υγεία. Όμως, σε αντίθεση με αυτά τα δεδομένα όλοι νιώθουμε πως πρέπει να θυμώνουμε. Κατά περίεργο και συγκαλυμμένο τρόπο, όποιος νιώθει τα καυτά συναισθήματα του θυμού, νιώθει πως έχει δίκιο να αισθάνεται κατ' αυτό τον τρόπο, αν και στην πραγματικότητα κάτι τέτοιο απέχει χιλιόμετρα από την αλήθεια.
Το ίδιο σενάριο ισχύει και για την ανησυχία, το άγχος, την άρνηση, την αμφιβολία, την ενοχή και οποιοδήποτε άλλο σκοτεινό συναίσθημα. Πώς μπορεί κάτι που είναι τόσο λάθος να φαίνεται σωστό; Η απάντηση είναι η εξής: Νιώθετε πως όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα λειτουργούν προς όφελός σας, επειδή κατά τη διάρκεια της εισβολής τους στη ζωή σας σάς γεμίζουν με μια δυναμική ψευδή αίσθηση του εαυτού σας.
Παρόλα αυτά, αυτή η αίσθηση του εαυτού γεννιέται από έντονα, αλλά ανειλικρινή συναισθήματα, τα οποία μπορούν να υπάρχουν μόνο χωρίς τη συνειδητή έγκρισή σας ή την επίγνωση της ύπαρξής τους. Γιατί; Επειδή τα συμφέροντα αυτού του εγωικού εαυτού βρίσκονται σε αντίθεση με το πραγματικό σας συμφέρον. Αυτή η κατασκευασμένη προσωρινή ταυτότητα δεν έχει σχέση με τίποτε άλλο, παρά μόνο με έναν εαυτό που υποφέρει.
Η αλήθεια είναι πως δεν εξυπηρετεί ποτέ και κανένα συμφέρον σας το να υποφέρετε. Και δεν έχει σημασία πόσο πειστικά νιώθετε μέσα σας ότι πρέπει να υποφέρετε. Ο μόνος τρόπος που μπορεί να σας κάνει να πειστείτε πως έχετε ανάγκη να υποφέρετε, είναι να αφήσετε να σας υπνωτίσει αυτό το συναίσθημα που σας πλημμυρίζει. Αντί αυτού, κάντε ένα βήμα και παρατηρήστε τον εαυτό σας από απόσταση.
*Από το βιβλίο "Το μυστικό να μην κολλάς", Guy Finley, Εκδ. Αλκυών
Διαβάστε επίσης: