Εκείνοι που αρχίζουν την άσκηση στο διαλογισμό αισθάνονται περισσότερη ενέργεια, μεγαλύτερη νοητική διαύγεια και καλύτερη υγεία. Γίνονται πιο αποδοτικοί και δραστήριοι σε όλα τα πεδία της ζωής τους.
Κατά το διαλογισμό, η εισροή του Είναι μέσα στον νου έχει ως αποτέλεσμα την ανανέωση της προσωπικότητας, την καθαρή σκέψη και τη μεγαλύτερη ενεργητικότητα, αλλά είναι μια πολύ λεπτή διαδικασία.
Γίνεται στο επίπεδο του Είναι, στο επίπεδο της ίδιας της ύπαρξης του ατόμου, και ποτέ στο επίπεδο του συνειδητού νου. Επομένως, θα προειδοποιήσουμε όλους τους αναζητητές ότι δεν πρέπει να περιμένουν ότι θα νιώθουν το Είναι στο επίπεδο του συνειδητού νου.
Όποια επίδραση και αν έχει ο διαλογισμός, συμβαίνει στο πεδίο του Είναι. Μοιάζει σαν ένα δέντρο που παίρνει νερό από τη ρίζα του και κατά συνέπεια τρέφονται και αναπτύσσονται αυτόματα όλα τα μέρη του δέντρου. Κανένα άλλο μέρος του δέντρου όμως, δεν γνωρίζει -ούτε βιώνει- τη διαδικασία με την οποία η ρίζα παίρνει το νερό. Η επίδρασή της φαίνεται απλώς στην αυξανόμενη φρεσκάδα που παρατηρείται σε όλα τα μέρη του δέντρου.
Με τον ίδιο τρόπο, όταν το άτομο διαλογίζεται, αισθάνεται μια αυξημένη ενεργητικότητα καθώς και νοητική διαύγεια, αλλά δεν αντιλαμβάνεται την ίδια τη διαδικασία της εισροής του Είναι στη φύση του νου. Όλη η διαδικασία είναι σιωπηλή στο επίπεδο του αγνού Είναι. Ό,τι κι αν βιώσει ο νους στη διάρκεια του διαλογισμού, είναι απλώς σχετικές καταστάσεις τού διαλογισμού. Οι καταστάσεις αυτές γίνονται όλο και πιο εκλεπτυσμένες μέχρι που τελικά δεν απομένει τίποτε από το ίδιο το διαλογισμό, και ο νους βρίσκεται πια εντελώς μόνος στην κατάσταση της αγνής συνειδητότητας.
Επομένως, το να ζωντανεύει το Είναι είναι μια κατάσταση που δεν μπορεί να περιγραφεί. Το Είναι μπορεί μόνο να βιωθεί, γιατί η περιγραφή δεν είναι σε θέση να δώσει μια πλήρη εικόνα αυτής της κατάστασης.
Είναι όπως στην περίπτωση κάποιου που τρώει κάτι και μετά του ζητούν να περιγράψει τη γεύση. Είναι πολύ δύσκολο να εκφράσει με ακρίβεια τη γεύση με λόγια, παρόλο που γνωρίζει πολύ καλά ποια ήταν η εμπειρία της γεύσης. Με τον ίδιο τρόπο, μπορούμε να βιώσουμε το Είναι στη ζωή μας και η κατάσταση της εμπειρίας να είναι πολύ σαφής, αλλά δεν μπορούμε να την εκφράσουμε με ακρίβεια.
Στην αρχή της εξάσκησης, το Είναι εντυπώνεται πολύ ανάλαφρα στη φύση του νου. Καθώς συνεχίζεται όμως η εξάσκηση, το Είναι εισρέει όλο και πιο βαθιά στον νου και τελικά γίνεται τόσο βαθύ, σημαντικό και ακλόνητο, ώστε το άτομο να το βιώνει συνεχώς, σε όλες τις εμπειρίες του, στην κατάσταση της εγρήγορσης, του ονείρου και του βαθέος ύπνου. Τότε το άτομο ζει την αιώνια ελευθερία στον κόσμο των καθημερινών εμπειριών.
*Από το βιβλίο "Η επιστήμη του Είναι και η τέχνη του Ζην", Maharishi Mahesh Yogi, Εκδ. Ελφίλ
**Ο Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι (1918-2008) ήταν ο ιδρυτής του Υπερβατικού Διαλογισμού. Είχε σπουδάσει Φυσική στο πανεπιστήμιο Αλαχαμπάντ στην Ινδία, ενώ το 1957 ίδρυσε ένα από τα μεγαλύτερα κινήματα παγκοσμίως με σκοπό τη διάδοση της γνώσης γύρω από το διαλογισμό. Θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους σύγχρονους δασκάλους του διαλογισμού με μεγάλη επιρροή σε παγκόσμιο επίπεδο.
Διαβάστε επίσης:
