Ο σπόρος της άμυνας φέρνει και επίθεση. Θέλω να έχω σωματική, υλική ασφάλεια, έτσι εκλέγω μια ισχυρή κυβέρνηση η οποία καθιστά αναγκαία την ύπαρξη του στρατού, που σημαίνει πιθανό πόλεμο, που με τη σειρά του καταστρέφει την ασφάλεια.
Όπου υπάρχει επιθυμία αυτοπροστασίας, υπάρχει και φόβος. Όταν δω το λάθος της απαίτησης για ασφάλεια, παύω να μαζεύω, να αποθηκεύω.
Τώρα, αν πείτε ότι το καταλαβαίνετε αλλά ότι δεν μπορείτε να σταματήσετε να μαζεύετε και ν' αποθηκεύετε μέσα σας ιδέες, πιστεύω, εικόνες, κ.λπ, είναι γιατί δεν βλέπετε πραγματικά ότι η αποθήκευση κρύβει πόνο.
Ο φόβος υπάρχει μέσα στη διαδικασία της αποθήκευσης, και η πίστη σε κάτι είναι μέρος της διαδικασίας της αποθήκευσης. Πεθαίνει το παιδί μου και τότε πιστεύω στη μετενσάρκωση για να με προστατέψει ψυχολογικά από μεγαλύτερο πόνο.
Στο υλικό επίπεδο η συσσώρευση πραγμάτων είναι αιτία πολέμων. Μέσα μας, ψυχολογικά, η συσσώρευση πίστεων προκαλεί πόνο. Όσο θέλω να νιώθω ασφάλεια, να έχω καταθέσεις στην τράπεζα, να ζω απολαύσεις κ.λπ, όσο θέλω να γίνω κάτι, είτε υλικά, είτε ψυχολογικά, θα υπάρχει πόνος. Αυτά ακριβώς που κάνω για να απομακρύνω τον πόνο είναι που μου φέρνουν φόβο και πόνο.
Ο φόβος γεννιέται όταν θέλω να ζω σύμφωνα με κάποιο ιδιαίτερο πρότυπο. Να ζεις χωρίς φόβο σημαίνει να ζεις χωρίς να έχεις κάποιο ιδιαίτερο πρότυπο. Όταν επιβάλλω στον εαυτό μου έναν ιδιαίτερο τρόπο ζωής, αυτό και μόνο είναι μια πηγή φόβου. Εκείνο που μου δημιουργεί δυσκολίες είναι η επιθυμία μου να ζήσω μέσα σε ένα ορισμένο πλαίσιο.
*Από το βιβλίο "Η χαρά της ελευθερίας", Κρισναμούρτι, Εκδ. Καστανιώτη
Διαβάστε επίσης:
