Η συνεξάρτηση είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη γιατί αποτελεί μια μάσκα που εμφανίζεται σαν πραγματική φροντίδα και εγκρίνεται από την κουλτούρα μας.
Οι γυναίκες ιδιαίτερα παρουσιάζουν μεγαλύτερη τάση συνεξάρτησης με τους συζύγους τους. Έχουν όλοι συναντήσει τη "γυναικούλα" που δεν μπορεί να υπάρχει παρά μόνο μέσα από το σύζυγό της. Αφιερώνει όλο της το χρόνο για να εξασφαλίσει την άνεσή του, την τροφή του και την ευχαρίστησή του. Ίσως αφήσει κατά μέρος τις προσωπικές της φιλοδοξίες ή θυσιάσει τη δική της καριέρα έτσι ώστε να είναι πιο διαθέσιμη γι' αυτόν. Καθώς περνούν τα χρόνια χάνει όλο και περισσότερο την αίσθηση της δικής της προσωπικότητας και την επαφή με τις δικές της ανάγκες. Η ανταμοιβή όμως είναι η ικανοποίησή της ότι είναι "καλή σύζυγος" και έχει την έγκριση των φίλων της.
Οι άντρες επίσης μπορεί να αγκιστρωθούν βάζοντας τους άλλους στο κέντρο της ζωής τους. Ο αφοσιωμένος γιατρός ή ο θεραπευτής ο οποίος νιώθει ότι πρέπει να είναι παρών για τους ασθενείς του μέρα νύχτα, ο επιχειρηματίας ο οποίος δεν μπορεί να χαλαρώσει μέχρι να πάθει κάποιο έμφραγμα και του οποίου η ζωή στο σπίτι έρχεται σε δεύτερη μοίρα, όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν άλλες προτεραιότητες αντί για την ποιότητα ζωής.
Οι συνεξαρτημένοι είναι άνθρωποι που πρέπει να εξαρτώνται από τους άλλους γιατί αυτό τους δίνει αξία και αυτοεκτίμηση. Δεν μπορούν να αγαπούν τον εαυτό τους γι' αυτό που είναι και πρέπει να χάσουν την επαφή με τα δικά τους αισθήματα και την αίσθηση του ποιοι είναι. Το εσωτερικό κενό που δημιουργείται μ' αυτόν τον τρόπο μπορεί να οδηγήσει σε αποξένωση, μια αίσθηση πως κάποιος "δεν είναι πραγματικός" και δεν βρίσκεται "μέσα" σ' αυτό που λέει, αισθάνεται ή κάνει. Αυτό μπορεί με τη σειρά του να φέρει κατάθλιψη, ασθένεια και καταναγκαστική συμπεριφορά όπως το ποτό, τα τυχερά παιχνίδια και η θρησκοληψία.
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν στοιχεία συνεξάρτησης όσον αφορά τις σχέσεις τους. Πολλοί λίγοι βρίσκονται σε τέτοια επαφή με τον εαυτό τους ώστε να καταφέρουν να επιτύχουν πλήρη ανεξαρτησία από τους άλλους ή μη ταύτιση με τους ρόλους και τη σχέση τους.
Οι συνεξαρτημένοι είναι εξαρτημένοι από το παιχνίδι του "υπεύθυνου πολίτη" και του "ατόμου που φροντίζει" και εξακολουθούν να παίζουν το ρόλο του "μικρού βοηθού της μαμάς" μέσα στον οποίο εγκλωβίζουν τον εαυτό τους στα πρώτα στάδια της ζωής τους. Δεν μπορούσαν τότε να συνειδητοποιήσουν πως ο ρόλος αυτός θα αποδεικνυόταν μια ισόβια ποινή αποξένωσης από τον εαυτό τους.
Ευτυχώς, είναι δυνατόν να αντιστρέψουμε τα πρότυπα συνεξάρτησης. Αυτό που χρειάζεται είναι περισσότερη αφύπνιση. Ό,τι και να κάνετε θα πρέπει να θυμάστε να είστε καλοί με τον εαυτό σας. Δεν είναι εγωιστικό ούτε δείχνει έλλειψη φροντίδας αν δείτε τι έχετε ανάγκη και κατόπιν προχωρήσετε για να το ικανοποιήσετε. Μην προσπαθείτε να είστε αυτό που θέλουν οι άλλοι. Αντισταθείτε στις προσπάθειές τους να σας ελέγξουν, αλλά αντισταθείτε και στη δική σας προσπάθεια να ελέγχετε εσείς τη ζωή τους.
*Από το βιβλίο "Γίνε ο καλύτερος φίλος του εαυτού σου", Louis Proto, Εκδ. Αλκυών
Διαβάστε επίσης:
