Ας υποθέσουμε ότι ένα ζευγάρι που είναι φίλοι σου παίρνουν διαζύγιο. Πάντα θεωρούσες δεδομένο ότι αν ένα ζευγάρι ήταν ικανό να τα καταφέρει, θα ήταν αυτοί.
Την Τετάρτη ξεκίνησαν τις διαδικασίες του διαζυγίου και μια εβδομάδα αργότερα ο φίλος σου σε πήρε τηλέφωνο για να σου ανακοινώσει τα νέα. "Ε, όχι!" σκέφτεσαι και αρχίζεις αμέσως να νιώθεις άσχημα. Ενδιαφέρον, έτσι; Το γεγονός τελείωσε, έχει ήδη ξεπεραστεί, όμως τώρα, καθώς το σκέφτεσαι, αρχίζεις να νιώθεις άσχημα.
Είναι σαφές ότι δεν είναι το ίδιο το γεγονός που σε έκανε να νιώσεις άσχημα. Συνέβη πριν από επτά ημέρες και ούτε καν το ήξερες. Οι σκέψεις σου για το γεγονός είναι που σου δημιουργούν τα άσχημα συναισθήματα, αυτές είναι υπεύθυνες για το πώς νιώθεις. Το γεγονός ασφαλώς ήταν "πραγματικό", αλλά δεν σήμαινε τίποτα για σένα, σου ήταν ουδέτερο, ώσπου το αναβίωσες μέσω της σκέψης σου.
Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι αν η σκέψη σου είχε ερμηνεύσει το διαζύγιο διαφορετικά, θα είχες νιώσει και διαφορετικά. Θα μπορούσες με την ίδια ευκολία να είχες πει στον εαυτό σου: "Τέλος πάντων, υποθέτω πως μόνο οι ίδιοι είναι σε θέση να ξέρουν τι είναι καλύτερο για τον εαυτό τους". Αυτή η σκέψη θα μπορούσε να σε είχε γεμίσει με μια αίσθηση συμπόνιας και κατανόησης.
Σκέψου ένα πιο χειροπιαστό παράδειγμα: το χιόνι. Για μερικούς ανθρώπους χιόνι σημαίνει έλκηθρα, χιονοπόλεμο, σκι και χιονάνθρωπους. Γι' αυτούς τους ανθρώπους το χιόνι είναι λόγος γιορτής! Για άλλους ωστόσο σημαίνει κρύο, νεκρές μπαταρίες, λάσπες, γλιστρήματα, και ούτω καθεξής. Με λίγα λόγια, το χιόνι τούς προκαλεί ένα σωρό προβλήματα. Μην ξεχνάς ότι το ίδιο το χιόνι δεν το ενδιαφέρει καθόλου πώς το αντιμετωπίζουμε. Το χιόνι είναι ουδέτερο. Απλώς υπάρχει και συνεχίζει να είναι χιόνι. Δεν προκαλεί ούτε τις θετικές ούτε τις αρνητικές αντιδράσεις και τα συναισθήματα που ενδεχομένως εσύ έχεις. Μόνο η σκέψη σου μπορεί να το κάνει αυτό.
Πιστεύω ότι αυτό το παράδειγμα διευκρινίζει πώς χρησιμοποιείς τη σκέψη σου για να δημιουργείς συναισθηματικές αντιδράσεις που σου δίνουν εμπειρίες ζωής. Η σκέψη σου δημιουργεί τις συναισθηματικές σου αντιδράσεις, όχι τα ίδια τα γεγονότα.
*Από το βιβλίο "Μην το σκέφτεσαι... Ζήσε", Ρίτσαρντ Κάρλσον, Εκδ. Καστανιώτη
Διαβάστε επίσης:
