Ένας από τους ευκολότερους τρόπους για να κατανοήσεις πόσο αβλαβής είναι η διαδικασία της σκέψης σου και για να αποστασιοποιηθείς κάπως από αυτήν, είναι να τη συγκρίνεις με τα όνειρα.
Σχεδόν ο καθένας μας είχε τη δυσάρεστη εμπειρία ενός εφιάλτη. Την ώρα που τον βλέπεις σου φαίνεται πολύ αληθινός, αλλά αφού ξυπνήσεις, καταλαβαίνεις ότι ήταν μόνο ένα όνειρο. Και τα όνειρα δεν είναι τίποτε άλλο παρά σκέψεις κατά τη διάρκεια του ύπνου. Αυτό είναι όλο! Την ώρα που κοιμάσαι εξακολουθείς να παράγεις σκέψεις, οι οποίες επίσης δημιουργούν συναισθηματικές αντιδράσεις, όπως και την ημέρα, και οι οποίες επιπλέον μπορούν να σε τρομάξουν.
Μπορείς να δεις και την καθημερινή διαδικασία της σκέψης σου με την ίδια προοπτική και διαύγεια. Σου φαίνεται πραγματικότητα, αλλά είναι μόνο σκέψη. Και κάθε φορά που θα ξεχνάς ότι είναι μόνο σκέψη, θα σου φαίνεται τόσο πραγματική όσο και ο εφιάλτης την ώρα που τον βλέπεις.
Ένας άνθρωπος που δεν υποφέρει από κατάθλιψη κάνει σκέψεις ακριβώς σαν τις δικές σου, όμως με πολύ διαφορετικό τρόπο. Όταν τις κάνει, λέει στον εαυτό του: "Άντε πάλι τα ίδια", ή κάτι παρόμοιο. Αργά ή γρήγορα θυμάται ότι αυτός είναι η μηχανή που παράγει τις σκέψεις, ότι ο ίδιος δημιουργεί το πρόβλημα στον εαυτό του. Από τη στιγμή που το αντιλαμβάνεται χαλαρώνει, αρχίζει να καθαρίζει το μυαλό του και αναστενάζει με ανακούφιση. Νιώθει καλύτερα και μπορεί να συνεχίσει την ημέρα του.
Ένα δυστυχισμένο ή καταθλιπτικό άτομο, αντίθετα, που δεν βλέπει τις σκέψεις του από τη σωστή σκοπιά, μπορεί να ακολουθήσει την πορεία των σκέψεών του, να πιστέψει ότι είναι αληθινές και να υποβάλλει τον εαυτό του σε ένα συνεχές μαρτύριο. Ακόμα κι αν δεν ακολουθήσει αυτή την πορεία, τελικά θα κάνει κάποιες αρνητικές σκέψεις που θα τον καταρρακώσουν. Αν δεν καταλαβαίνει πως η σκέψη του δημιουργεί την αρνητική εμπειρία του, λίγα μπορεί να κάνει για να αποτρέψει το κατρακύλισμα προς την κατάθλιψη. Εξάλλου, πιστεύει ότι οι σκέψεις του είναι πραγματικότητα.
Η λύση είναι να δεις τις σκέψεις σου σαν σκέψεις, όχι σαν πραγματικότητα. Πρέπει να αποστασιοποιηθείς κάπως από αυτές. Όπως και τα όνειρα, οι σκέψεις πηγάζουν από την ίδια σου τη συνειδητότητα. Δεν είναι πραγματικότητα και δεν μπορούν να σε βλάψουν - είναι ακίνδυνες, όπως και οι εφιάλτες σου. Όταν βγεις απ' έξω και δεις κάπως αντικειμενικά τη διαδικασία της σκέψης σου, θα απαλλαγείς από τις επιδράσεις της.
Ασφαλώς ο καθένας μας έχει το μερίδιό του στις αρνητικές και απαισιόδοξες σκέψεις. Το θέμα είναι να ρωτήσεις τον εαυτό σου: "Πόσο σοβαρά πρέπει πραγματικά να τις παίρνω;". Οι σκέψεις σου δεν έχουν άλλη δύναμη εκτός από αυτή που εσύ τους δίνεις.
*Από το βιβλίο "Μην το σκέφτεσαι... Ζήσε", Ρίτσαρντ Κάρλσον, Εκδ. Καστανιώτη
Διαβάστε επίσης: