Εάν πρέπει να σωθούμε από κάτι, τότε αυτό που μας σώζει αποκλείεται να είναι μέρος της κατάστασης από την οποία σωζόμαστε. Για να το πούμε αλλιώς, δεν πηδά κανείς στην πλάτη μιας τίγρης για να ξεφύγει από ένα λιοντάρι.
Οποιαδήποτε απελπισμένη προσπάθεια για ν' αποφύγουμε ένα πρόβλημα, μας οδηγεί συνήθως κατευθείαν πίσω σε ένα μεγαλύτερο πρόβλημα. Η πραγματική σωτηρία μπορεί να έρθει μόνο από ένα επίπεδο υψηλότερο του προβλήματος. Επιπλέον, για να βρούμε μια αληθινή λύση, θα πρέπει να τη βρούμε κάπου μέσα μας, αφού αυτός είναι ο πραγματικός τόπος των προβλημάτων μας.
Το ερώτημα τότε είναι: πώς μπορούμε να συμφιλιώσουμε δύο φαινομενικά χωριστές και απομακρυσμένες αντιλήψεις: τη σωτηρία εκ των άνω και τη λύση εκ των έσω; Η απάντηση θα σας εκπλήξει. Πάνω και μέσα σημαίνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα όσον αφορά την προσέλκυση της υψηλότερης βοήθειας.
Μπορούμε να δούμε αυτόν το νέο και υψηλότερο τόπο της πραγματικής σωτηρίας σαν τον αληθινό μας εαυτό ή την υψηλότερη φύση. Εάν το προτιμάτε, μπορείτε να το ονομάσετε θεό, αλήθεια ή πραγματικότητα. Το όνομα που χρησιμοποιούμε για να καλέσουμε αυτή τη δύναμη σωτηρίας του εαυτού μας, δεν έχει σημασία, γιατί δεν είναι αυτό που δίνει την κυριαρχία πάνω στις οδυνηρές καταστάσεις. Η δύναμή της συνίσταται στην υψηλότερη θέση που βρίσκεται πάνω και έξω από τη σφαίρα επιρροής του ψευδούς εαυτού.
Αυτή η ευεργετική και πραγματική ευφυΐα γίνεται η δικιά σας ευφυΐα κάθε φορά που αποφεύγετε να προσπαθήσετε να σώσετε τον εαυτό σας για αρκετό διάστημα, ώστε να τον αφήσετε να σας δείξει πως αυτό που χρειάζεστε είναι περισσότερη κατανόηση και όχι περισσότερα σχέδια μάχης. Εγκαταλείψτε προσωρινά τον εαυτό σας παρακολουθώντας συνειδητά και καταργώντας τις επιρροές και δραστηριότητες του ψευδούς εαυτού. Αρνηθείτε να ακολουθήσετε τις οδηγίες του, και θα επιτρέψετε στην αυθεντική κατανόηση να εισέλθει στο κενό που αφήνει ο ψευδής εαυτός. Αυτή η κατανόηση θα σας δώσει πραγματική κατεύθυνση.
Στη μάχη μας με τον ψευδή εαυτό δεν πρέπει να προσπαθούμε να ξεφύγουμε ή να τον αντιπαλεύουμε. Θα τον νικήσουμε μόνο αν σταθούμε ακίνητοι για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, ώστε να μπορέσουμε να δούμε πόσο λανθασμένοι είμαστε όταν αποδίδουμε δύναμη σ' αυτόν. Κάποια μέρα και με μεγάλη χαρά θα συνειδητοποιήσουμε πως αυτή η ψευδής φύση δεν έχει πραγματική δύναμη για να μπορεί να μας πονέσει, πέρα από τη δύναμη που της δίνουμε εμείς με τις λανθασμένες μας αντιδράσεις.
*Από το βιβλίο "Το μυστικό να μην κολλάς", Guy Finley, Εκδ. Αλκυών
Διαβάστε επίσης: