Τα ψυχοσωματικά συμπτώματα εμφανίζονται εξαιτίας της διαμόρφωσης του Εγώ και των πυρηνικών πεποιθήσεων. Σκέψεις και συμπεράσματα όπως "είμαι ανάξιος, είμαι κακός, είμαι ανεπαρκής, είμαι ελαττωματικός, θα έπρεπε να ήμουν αλλιώς, εγώ φταίω που συνέβη αυτό ή το άλλο" βρίσκονται στην πηγή σχεδόν όλων των ψυχοσωματικών συμπτωμάτων. Αυτές οι πεποιθήσεις προκαλούν συγκεκριμένες σκέψεις και ερμηνείες για τις εμπειρίες μας και ακολουθούν τα αντίστοιχα συναισθήματα που σωματοποιούνται.
Πάνω σ' αυτές τις πεποιθήσεις αναπτύσσονται και οι αντίστοιχες συμπεριφορές. Με την επανάληψη, τα μοτίβα αυτά ενισχύονται όλο και περισσότερο με αποτέλεσμα να αρρωσταίνει το σώμα (έχει και αυτό τις αντοχές και τα όριά του και δεν μπορεί να επιδιορθώνει συνεχώς τις βλάβες που δημιουργούν οι ορμόνες του στρες, οι μυϊκές εντάσεις ή η ανεπαρκής οξυγόνωση εξαιτίας της ρηχής αναπνοής).
Ποια είναι η σωστή στάση απέναντι σ' αυτά τα συμπτώματα; Δύο είναι οι βασικές επιλογές: ή τα πολεμάς ή τα κατανοείς. Αν και όλοι πιστεύω ότι πλέον θα επιλέγαμε το δεύτερο, η ιατρική στις περισσότερες περιπτώσεις επιλέγει το πρώτο. Αντιμετωπίζει τα συμπτώματα ως κάτι κακό, ως ένα πρόβλημα που πρέπει να εξαλειφθεί γιατί βλάπτει το σώμα, χωρίς να ασχολείται πολύ με τα αίτια που το δημιουργούν.
Πόσοι καρδιολόγοι παραπέμπουν τους ασθενείς τους στην ψυχοθεραπεία για να καταπολεμήσουν το άγχος που τους προκάλεσε την υψηλή αρτηριακή πίεση; Πόσοι δερματολόγοι αντιμετωπίζουν ένα δερματικό πρόβλημα ως ένα μήνυμα που συνδέεται με τα προσωπικά όρια; Δυστυχώς αυτή είναι η στάση που αναπτύσσουμε όλοι από μικροί και εκτός της ανεπαρκούς αποτελεσματικότητας, δημιουργούνται και εσωτερικές συγκρούσεις που οφείλονται στη σύγχυση.
Τα συμπτώματα, αν και τα ονομάζουμε ψυχοσωματικά, είναι πρωτίστως εγωικά, νοητικά, συναισθηματικά και εκφράζονται και συμπεριφορικά. Ο αρνητικός τρόπος σκέψης στην καθημερινότητα είναι ένα σύμπτωμα που διαμορφώνει αποφάσεις, επιλογές, συμπεριφορές και παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή μας σε όλους τους τομείς της ζωής. Για να τον δούμε όμως ως σύμπτωμα πρέπει πρώτα να τον αναγνωρίσουμε μέσω της αυτοπαρατήρησης και να δούμε ότι κάποια συμπεράσματα που είχαμε βγάλει όταν ήμασταν παιδιά, αποτελούν τα θεμέλιά του και την τροφοδοτική του πηγή.
Μόνο με μια τέτοια διεισδυτική εξέταση όπου αντιμετωπίζουμε τα συμπτώματα σαν αγγελιοφόρους και όχι σαν εχθρούς, θα ξέρουμε ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης.
Νίκος Μπάτρας
Διαχειριστής www.aytepignosi.com
Διαβάστε επίσης:
