Όταν δίνεις την προσοχή σου ολοκληρωτικά -δηλαδή, προσέχεις με το νου σου, τα μάτια σου, την καρδιά σου, τα νεύρα σου- θα δεις πως δεν υπάρχει απολύτως κανένα κέντρο.
Δεν υπάρχει παρατηρητής και επομένως δεν υπάρχει διαίρεση ανάμεσα στο παρατηρούμενο και στον παρατηρητή. Έτσι ξεριζώνεις ολοκληρωτικά τη σύγκρουση, αυτή τη σύγκρουση που φέρνει ο χωρισμός, η διαίρεση.
Μοιάζει δύσκολο μόνο και μόνο γιατί δεν είστε συνηθισμένοι να κοιτάζετε τη ζωή μ’ αυτό τον τρόπο. Είναι πραγματικά πολύ απλό. Είναι πραγματικά πολύ απλό αν ξέρεις πώς να κοιτάξεις ένα δέντρο, αν ξέρεις πώς να δεις απ’ την αρχή το δέντρο, τη γυναίκα σου, τον άνδρα σου, το γείτονά σου, αν κοιτάξεις από την αρχή τον ουρανό με τα άστρα του, με το σιωπηλό βάθος τους. Κοίταξε, δες και άκουσε, τότε έχεις λύσει όλο το πρόβλημα της κατανόησης, γιατί τότε δεν υπάρχει πια «κατανόηση», τότε υπάρχει μόνο μια κατάσταση του νου χωρίς διαίρεση και επομένως χωρίς σύγκρουση.
Για να βρεθούμε εκεί, φυσικά, εύκολα, ολοκληρωτικά, πρέπει να υπάρχει προσοχή. Αυτή η προσοχή μπορεί να έρθει εύκολα μόνο όταν ξέρεις πώς να κοιτάξεις, πώς ν’ ακούσεις - πώς να κοιτάξεις ένα δέντρο ή τη γυναίκα σου ή το γείτονά σου ή τ’ άστρα ή ακόμα και το αφεντικό σου, χωρίς καμιά εικόνα.
Σε τελευταία ανάλυση, η εικόνα είναι το παρελθόν -το παρελθόν, που έχει συσσωρευτεί μέσα από εμπειρίες, ευχάριστες ή δυσάρεστες- και μ’ αυτή την εικόνα κοιτάζεις τη γυναίκα σου, τα παιδιά σου, το γείτονά σου, τον κόσμο - και μ’ αυτή την εικόνα κοιτάζεις τη φύση. Έτσι εκείνο που έρχεται σ’ επαφή είναι η μνήμη σου, η εικόνα που φτιάχτηκε από τη μνήμη. Και αυτή η εικόνα είναι που κοιτάζει κι επομένως δεν υπάρχει άμεση επαφή.
Ξέρετε, όταν πονάτε δεν υπάρχει εικόνα, υπάρχει μόνο πόνος κι επομένως υπάρχει άμεση δράση. Μπορεί ν’ αναβάλλετε να πάτε στο γιατρό, αλλά έχει αρχίσει η δράση. Με τον ίδιο τρόπο, όταν κοιτάζετε και ακούτε, γνωρίζετε την ομορφιά τής άμεσης δράσης στην οποία δεν υπάρχει καμία σύγκρουση.
Γι’ αυτό είναι σημαντικό να ξέρεις την τέχνη να κοιτάζεις, που είναι πολύ απλή - να κοιτάζεις με ολοκληρωτική προσοχή, με την καρδιά σου και με το νου σου. Και προσοχή σημαίνει αγάπη, γιατί δεν μπορείς να κοιτάξεις τον ουρανό και να είσαι εξαιρετικά ευαίσθητος, αν υπάρχει διαίρεση ανάμεσα σε σένα και στην ομορφιά του ηλιοβασιλέματος.
*Από το βιβλίο "Το ξύπνημα της νοημοσύνης - 2ος τόμος", Κρισναμούρτι, Εκδ. Κέρδος
Διαβάστε επίσης: