Όλα αυτά που νομίζουμε ότι είμαστε και όλα αυτά που δεν είμαστε είναι αντικείμενα. Το σώμα, η αυτοεικόνα, το θρήσκευμα, η εθνικότητα, οι ρόλοι, οι ψυχολογικές ταυτότητες (ανεπαρκής, ανάξιος) κ.ά, είναι όλα παρατηρούμενα.
Αυτό που είμαστε πραγματικά είναι βίωμα και δεν μπορεί να παρατηρηθεί ως αντικείμενο. Το βίωμα αυτό αναφέρεται στην εμπειρία της επίγνωσης που έχουμε όλοι αυτή τη στιγμή: η γνώση της ύπαρξης, το είμαι που είναι πάντα παρόν.
Το είμαι υπάρχει ανεξάρτητα από το αν υπάρχουν σκέψεις, αισθήσεις ή άλλα παροδικά αντικείμενα. Είναι το υπόβαθρο που επιτρέπει σε όλα αυτά να υπάρχουν.
Το είμαι δεν λέγεται, βιώνεται. Γι’ αυτό η αγάπη δεν μπορεί να μεταφερθεί με λέξεις, λόγια ή αντικείμενα. Είναι αυτό που νιώθουμε όταν η ενέργειά μας δεν ξοδεύεται για να υπηρετεί τον ψευδή εγωικό εαυτό.
Αγαπάω σημαίνει και αποδέχομαι, γιατί η αγάπη δεν κρίνει και δεν αντιστέκεται σ’ αυτό που υπάρχει.
Αγάπη σημαίνει και αναγνωρίζω βιωματικά την ύπαρξη χωρίς προσκολλήσεις, ταυτότητες και ρόλους. Με άλλα λόγια, αγαπάω σημαίνει είμαι. Δεν είμαι κάτι, δεν επιθυμώ να γίνω κάτι άλλο από αυτό που είμαι και ούτε περιμένω από κάτι να αλλάξει για να ικανοποιήσει κάποιες προσδοκίες μου. Αγαπάω σημαίνει είμαι, όταν το είμαι δεν συνοδεύεται από τίποτα.
Η αγάπη δεν μπορεί να βρεθεί μέσα στις σχέσεις. Στις σχέσεις υπάρχουν φαινόμενα και αντικείμενα. Σώματα, επικοινωνία, αλληλεπίδραση.
Η αγάπη θέλει χώρο, τον καθαρό χώρο της ύπαρξης. Η αγάπη είναι ο χώρος μέσα στον οποίο εμφανίζονται οι σχέσεις. Γι' αυτό στις σχέσεις όπου εκφράζεται η αγάπη δεν υπάρχει ασφυξία, καταπίεση, απόρριψη, βία ή κριτική. Υπάρχει χώρος που επιτρέπει σε όλους, με αμέριστη αποδοχή, να είναι έτσι όπως είναι.
Νίκος Μπάτρας
Διαχειριστής www.aytepignosi.com
Διαχειριστής www.aytepignosi.com
Διαβάστε επίσης:
