Η ανασφάλεια που εμφανίζεται συχνά στις σχέσεις, δηλαδή ο φόβος μήπως μας εγκαταλείψει ο σύντροφός μας ή χωρίσουμε για κάποιο λόγο, έχει μια βαθύτερη αλήθεια: ότι τίποτα στη ζωή μας δεν είναι σταθερό και δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε τις σχέσεις ή τα αντικείμενα για να νιώθουμε ασφαλείς.
Από αυτή την άποψη, η αίσθηση της ανασφάλειας στις σχέσεις και αλλού, είναι απολύτως φυσιολογική. Όλοι έχουμε μέσα μας αυτή την ανασφάλεια και αφορά κάτι πολύ ευρύτερο και όχι μόνο τις σχέσεις. Τίποτα στη ζωή μας που διαθέτει ιδιότητες αντικειμένου δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα. Αν επενδύουμε την ευτυχία μας, την ασφάλειά μας και την ταυτότητά μας σε ένα αντικείμενο, είτε μιλάμε για μία σχέση, μία δραστηριότητα, έναν δάσκαλο, τη νοημοσύνη μας, την υγεία μας ή τον πλούτο μας, αυτή είναι η συνταγή της δυστυχίας. Και πρέπει να δούμε αυτή την αλήθεια με ειλικρίνεια.
Ποια είναι λοιπόν η θεραπεία γι' αυτή την ανασφάλεια; Να παντρευτούμε; Να ανταλλάξουμε όρκους; Να υποσχεθούμε ο ένας στον άλλον ότι θα μείνουμε μαζί και ευτυχισμένοι για όλη την υπόλοιπή μας ζωή; Όχι βέβαια. Η βαθύτερη αίσθηση της ανασφάλειας υπάρχει ούτως ή άλλως, είτε μιλάμε για σχέσεις είτε όχι. Απλά, η ανασφάλεια παίρνει στις σχέσεις αυτή τη μορφή, το φόβο μήπως διαλυθεί η σχέση. Αλλά η ανασφάλεια είναι υπαρξιακή.
Δεν υπονοώ φυσικά να μην δημιουργούμε σχέσεις στη ζωή μας και να μην παντρευόμαστε. Αν θέλουμε όμως να δημιουργήσουμε την καλύτερη δυνατή σχέση, θα πρότεινα να αφαιρέσουμε όλες τις απαιτήσεις μας από αυτή και να μην περιμένουμε να μας προσφέρει μια αίσθηση σταθερότητας και ασφάλειας.
Αν αφαιρέσεις από μία σχέση τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες, θα έχεις κάνει το καλύτερο που θα μπορούσες να κάνεις. Και αν το κάνουν αυτό και οι δύο άνθρωποι στη σχέση, είναι ακόμα καλύτερα. Αλλά αυτό δεν εξασφαλίζει ότι η σχέση δεν θα διαλυθεί. Μπορεί και να διαλυθεί τελικά. Αλλά είτε διαλυθεί είτε όχι, θα μείνει σίγουρα μια αληθινή φιλία με αγάπη.
*Απόσπασμα από μαγνητοσκοπημένη ομιλία του Ρούπερτ Σπάιρα
Μετάφραση: Ν. Μπάτρας
Διαβάστε επίσης: