Ως Εγώ ορίζουμε την αίσθηση του ξεχωριστού εαυτού, που δεν αναφέρεται στο σώμα και τις λειτουργίες του, ούτε στην ιδιότητα της επίγνωσης. Το Εγώ είναι ο φανταστικός χαρακτήρας που νομίζουμε ότι είμαστε (ως άτομο) και αποτελείται από σκέψεις και αισθήσεις.
Με την αυτογνωσία επέρχεται και η ανακάλυψη ότι το Εγώ δεν υπάρχει, αλλά "φαίνεται" σαν να υπάρχει. Ως προϊόν της φαντασίας και των σκέψεων, λαμβάνει υπόσταση μόνο μέσα από την πίστη μας. Τι μένει όμως αν αφαιρεθεί αυτή η ψευδαίσθηση από τη ζωή μας;
Χωρίς το Εγώ είμαστε απαλλαγμένοι από τα ψυχικά και ψυχοσωματικά βάρη της ανεπάρκειας, του φόβου, της επιθυμίας να ελέγχουμε τα πάντα, καθώς και της αίσθησης του διαχωρισμού. Το σώμα μας βαθμιαία απελευθερώνεται από καταπιεσμένα και συσσωρευμένα επώδυνα συναισθήματα του παρελθόντος, κινείται πιο ελεύθερα και λειτουργεί πιο αποτελεσματικά και πιο αρμονικά. Χωρίς το Εγώ δεν υπάρχουν οι μυϊκές εντάσεις που μαρτυρούν την ανασφάλεια και το φόβο που έχουν εγκατασταθεί στο σώμα.
Ο νους λειτουργεί καλύτερα χωρίς τις σκέψεις που περιστρέφονται γύρω από τον εγωικό εαυτό. Παρουσία του Εγώ ο νους προσπαθεί να υπερνικήσει την ανεπάρκεια (με τις επιθυμίες) και το φόβο (με τις αποστροφές και τις αποφυγές). Η ανεπάρκεια και ο φόβος της εξαφάνισης είναι τα δύο κύρια χαρακτηριστικά του Εγώ. Χωρίς το Εγώ όμως, ο νους μετατρέπεται σε ένα εργαλείο που το χρησιμοποιούμε για να βελτιώσουμε τη ζωή μας, να λύσουμε πρακτικά προβλήματα, να κατανοήσουμε τι είμαστε και πώς λειτουργούμε, να οργανώσουμε τις δραστηριότητές μας και να απολαύσουμε στο μέγιστο την υπαρξιακή αυτή εμπειρία που ονομάζουμε ζωή.
Με το Εγώ ο νους είναι αιτία δυστυχίας. Δημιουργεί σκέψεις κινδύνου, σενάρια, υποθέσεις, ανατρέχει σε αναμνήσεις και ένα σωρό άλλες άχρηστες σκέψεις που δεν μας ωφελούν καθόλου στην καθημερινότητά μας, ούτε στις σχέσεις μας, ούτε στη δουλειά μας. Αυτές οι σκέψεις αποτελούν απλά τον προγραμματισμό του νου από το παρελθόν - αναπαράγει αυτόματα και ανεπίγνωστα (ασυνείδητα) τις πεποιθήσεις που σχημάτισε στην περίοδο της παιδικής ηλικίας, ανάλογα με τις εμπειρίες που είχε ο καθένας.
Και ενώ οι σκέψεις, οι πεποιθήσεις, τα συναισθήματα και τα συμπτώματα έρχονται και φεύγουν, εμείς είμαστε πάντα παρόντες. Η πραγματική μας ταυτότητα χωρίς το Εγώ είναι η επίγνωση, δηλαδή η συνειδητή παρατήρηση και γνώση της ύπαρξης όλων αυτών των φαινομένων και εμπειριών. Είμαστε παρόντες και με αυτά και χωρίς αυτά. Είμαστε πάντα εδώ.
Ως επίγνωση δεν έχουμε ταυτότητα, αλλά εμφανιζόμαστε στον υλικό κόσμο με ένα σώμα και έναν νου. Όταν ταυτιζόμαστε όμως μ' αυτά, δημιουργείται μια επίπλαστη ταυτότητα γι' αυτό που είμαστε και ακολουθούν τα συμπτώματα, από το άγχος και την κατάθλιψη, μέχρι το φανατισμό και τους πολέμους. Χωρίς την ταύτιση, δηλαδή χωρίς το "εγώ είμαι αυτό, εγώ είμαι το άλλο, εγώ είμαι έτσι, εγώ είμαι αλλιώς", υπάρχει μόνο η επίγνωση των εμπειριών μας που ακολουθεί τη ροή της ζωής.
Νίκος Μπάτρας
Διαχειριστής www.aytepignosi.com
Διαβάστε επίσης:
