Όταν αρχίζεις να αφυπνίζεσαι είναι φυσιολογικό να θέλεις να μοιραστείς τη συνειδητοποίησή σου με άλλους ανθρώπους. Αλλά, γενικά, είναι κάπως πρώιμο να μιλάς στους άλλους γι' αυτά τα θέματα αν τα έχεις διαβάσει μόνο σε κάποια βιβλία και δεν τα έχεις βιώσει.
Η διδασκαλία πρέπει να προέρχεται μέσα από τα βιώματά σου. Μπορεί βέβαια σε μια συζήτηση να αναφέρεις σε κάποιον κάτι που διάβασες σε ένα βιβλίο που σε βοήθησε εσένα να αφυπνιστείς και έτσι να τον βοηθήσεις. Αλλά γενικά, πρέπει να έχεις ήδη αρχίσει να βιώνεις την αλλαγή πριν τη διδάξεις και στους άλλους.
Η πνευματική αφύπνιση είναι κάτι που θέλει να εξαπλωθεί και να αγγίξει και άλλους ανθρώπους. Άρα, η επιθυμία να μοιραστείς με άλλους την αφύπνισή σου δεν προέρχεται πάντα από το Εγώ. Στην περίπτωσή μου, η όλη διαδικασία έγινε πολύ αυθόρμητα. Μετά την εμπειρία αφύπνισης που είχα, οι άνθρωποι έρχονταν και με ρωτούσαν για διάφορα θέματα και χωρίς να ξέρω τις απαντήσεις, χωρίς να τις είχα σκεφτεί από πριν, τους απαντούσα. Αλλά τους απαντούσα μόνο αφού άκουγα την ερώτησή τους συνειδητά. Και αυτή είναι η πραγματική πνευματική διδασκαλία.
Δεν διδάσκεις κάτι που έχεις διαβάσει σε ένα βιβλίο. Διδάσκεις αυτά που βιώνεις και που γνωρίζεις μέσα από τις εμπειρίες σου. Ποτέ μην προσπαθείς να διδάξεις κάτι που δεν προέρχεται από τις δικές σου εμπειρίες. Τότε δεν μιλάμε για αληθινή διδασκαλία, αλλά πιθανότατα προσπαθείς να πείσεις τους άλλους ότι εσύ ξέρεις ποιο είναι το σωστό και οι άλλοι δεν ξέρουν.
Μπορείς να αναγνωρίσεις το Εγώ όταν προσπαθείς να μπεις στη ζωή του άλλου χωρίς εκείνος να σου το έχει ζητήσει. Χωρίς δηλαδή να υπάρχει ένα "άνοιγμα", εσύ προσπαθείς να τον ελέγξεις και να αλλάξεις τη ζωή του, επειδή πιστεύεις ότι γνωρίζεις δήθεν τις απαντήσεις. Αυτό κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από το Εγώ.
Για κάποιον που βιώνει την αφύπνιση, αλλάζει και ο τρόπος που αλληλεπιδρά με τους άλλους ανθρώπους. Ακόμα και αν δεν αναφέρεσαι σε κάτι το πνευματικό, δεν γίνεται να μην διδάξεις κάποιον άλλον από τη στιγμή που έχεις αρχίσει να μεταμορφώνεσαι. Θα διδάσκεις με την ευρύτερη έννοια και όχι με τη στενή έννοια του όρου "εγώ διδάσκω εσένα". Σε μερικές περιπτώσεις διδάσκεις χωρίς καθόλου λόγια. Μπορείς να είσαι με κάποιον και να τον ακούς συνειδητά να σου μιλάει, να είσαι απλά παρών. Μπορεί να κάθεσαι με κάποιον που πεθαίνει και να μην πεις ούτε μία λέξη, αλλά να είσαι απλά εκεί μαζί του παρών.
Μπορεί επίσης να διδάξεις χωρίς να αντιδράσεις σε μία κατάσταση όπου κάποιος σου επιτίθεται φραστικά. Η διδασκαλία εκείνη τη στιγμή θα είναι η στάση χωρίς αντίδραση, χωρίς να υπάρξει κάποια αντίδραση μέσα σου. Αυτό θα κάνει τον άλλον να παραξενευτεί, γιατί θα δει ότι δεν μπορεί να θρέψει το Εγώ του όταν εσύ δεν αντιδράς.
Η διδασκαλία μπορεί να έχει πολλές μορφές. Να προσέχετε μόνο να μην προέρχεται από το Εγώ. Να μην επιθυμείτε δηλαδή να αλλάξετε τον άλλον αν ο άλλος δεν σας το έχει ζητήσει και αν δεν θέλει να μάθει τίποτα.
*Απόσπασμα από μαγνητοσκοπημένη ομιλία του Έκχαρτ Τόλλε
Μετάφραση: Νίκος Μπάτρας
Διαβάστε επίσης:
