Σ' αυτό το άρθρο παρουσιάζουμε έναν σύντομο οδηγό που θα μας βοηθήσει να αντιληφθούμε έμπρακτα ποια είναι η αληθινή μας φύση.
Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να απαντήσουμε σε μερικές πολύ εύκολες ερωτήσεις, χρησιμοποιώντας την ικανότητά μας να παρατηρούμε.
Στις ερωτήσεις που ακολουθούν δεν υπάρχει σωστό ή λάθος και το περιεχόμενο των απαντήσεών σας δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει μόνο να είστε σίγουροι για τις απαντήσεις σας. Όλες οι ερωτήσεις αφορούν αποκλειστικά το παρόν, δηλαδή θα απαντήσετε αφού στρέψετε την προσοχή σας εκεί όπου χρειάζεται κάθε φορά.
1) Έξω είναι μέρα ή νύχτα;
2) Νιώθετε φόβο μέσα σας;
3) Υπάρχει κάποιος ελέφαντας κοντά σας;
4) Αναπνέετε;
5) Κάθεστε ή στέκεστε όρθιοι;
6) Νιώθετε πόνο στο δεξί σας χέρι;
7) Σκέφτεστε κάτι άλλο πέρα από αυτό που διαβάζετε τώρα;
8) Θυμάστε σε ποια πόλη/χωριό γεννηθήκατε;
Πρέπει να είστε σίγουροι για τις απαντήσεις σας. Και υποθέτουμε πως είστε, γιατί δεν υπήρχε και κάποια ιδιαίτερη δυσκολία εδώ που τα λέμε!
Πώς μπορείτε λοιπόν να είστε σίγουροι γι' αυτά που απαντήσατε; Επειδή στρέψατε την προσοχή σας εκεί όπου χρειαζόταν κάθε φορά, με αποτέλεσμα να γνωρίζετε αν είχατε μία από τις εξής εμπειρίες: τις σκέψεις ("σκέφτεστε κάτι άλλο πέρα από αυτό που διαβάζετε τώρα;"), τις αισθήσεις του σώματος ("νιώθετε πόνο στο δεξί σας χέρι;") και την αντίληψη μέσω των πέντε αισθήσεων ("έξω είναι μέρα ή νύχτα;").
Δεν υπάρχει αντικείμενο-ερέθισμα στη ζωή μας που να μην εμπίπτει σε μία από αυτές τις τρεις κατηγορίες. Και αν και το περιεχόμενο των εμπειριών αλλάζει συνεχώς, εσείς είστε πάντα παρόντες. Με άλλα λόγια, ο σταθερός παράγοντας σε όλες τις περιπτώσεις είστε εσείς ο παρατηρητής: "Εγώ παρατηρώ αν ο νους μου σκέφτεται", "εγώ παρατηρώ αν υπάρχει πόνος στο δεξί μου χέρι", "εγώ παρατηρώ αν έξω είναι μέρα ή νύχτα". Αυτό το εγώ είναι αυτό που είμαστε και μέσω του οποίου αποκτάμε επίγνωση των εμπειριών μας. Δεν είμαστε οι σκέψεις που παρατηρούμε, ούτε οι αισθήσεις στο σώμα, ούτε αυτά που αντιλαμβάνονται οι πέντε αισθήσεις. Όλα αυτά τα παρατηρούμε ως φαινόμενα που έρχονται και φεύγουν.
Το όφελος στη διαδικασία τού να έχεις επίγνωση των εμπειριών σου, είναι ότι γνωρίζεις ότι αυτό που είσαι είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που παρατηρείς. Όταν γνωρίζεις τι είσαι, δεν ταυτίζεσαι με τις εμπειρίες που έρχονται και φεύγουν. Δεν πιστεύεις τις σκέψεις ως αληθινές και δεν τις χρησιμοποιείς για να διαμορφώσεις μια ψεύτικη ταυτότητα που προσδιορίζει δήθεν το ποιος είσαι. Επίσης, δεν ταυτίζεσαι με τα συναισθήματα και τις άλλες αισθήσεις του σώματος, και ούτε προσκολλάσαι σ' αυτά που αντιλαμβάνονται οι πέντε αισθήσεις. Δεν μπλέκεις τον εαυτό σου δηλαδή με το περιεχόμενο των εμπειριών και μένεις στη σταθερή θέση της επίγνωσης.
Ο κοινός παρονομαστής είναι πάντα το "εγώ" του παρατηρητή, που στην πραγματικότητα δεν είναι "εγώ", αλλά καθαρή γνώση. Δεν υπάρχει κριτική, ούτε πεποιθήσεις γύρω από μια αυτοεικόνα ή κάποιον εαυτό, αλλά μόνο η γνώση των εμπειριών, δηλαδή η επίγνωση. Η διαφορά με το "εγώ" που προσδιορίζει την ψευδαίσθηση του εαυτού, είναι ότι η επίγνωση δεν είναι προσωπική, δεν ανήκει σε κανέναν, είναι πάντα παρούσα, πάντα γαλήνια και ανεξάρτητη από το περιεχόμενο των εμπειριών, καθώς επιτρέπει σε όλες τις εμπειρίες να είναι ακριβώς όπως είναι χωρίς καμία αντίσταση. Όσο πιο συχνά θυμόμαστε να στρέφουμε την προσοχή μας προς την επίγνωση μιας εμπειρίας, τόσο πιο συχνά ερχόμαστε στην πραγματική μας θέση.
Νίκος Μπάτρας
Διαχειριστής www.aytepignosi.com
Διαβάστε επίσης:
