Θυμάμαι πόσο χάλια ένιωσα. Ήταν σαν να έχανα τον κόσμο κάτω απ' τα πόδια μου. Αλλά στη διάρκεια αυτού του τηλεφωνήματος συνειδητοποίησα κάτι: ότι είχα ποντάρει όλη μου την ευτυχία σ' αυτή τη σχέση.
Όταν λέω ότι είχα ποντάρει όλη μου την ευτυχία σ' αυτή τη σχέση, εννοώ συγκεκριμένα σ' αυτή την κοπέλα, η οποία μου συμπεριφερόταν με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Συνειδητοποίησα επίσης ότι περίμενα και απ' την κοπέλα να κάνει ό,τι έκανα κι εγώ: να ποντάρει κι εκείνη τη δική της ευτυχία σε μένα, για να δημιουργήσουμε μία σχέση εξάρτησης όπου ο καθένας θα είχε ποντάρει την ευτυχία του στον άλλον. Μέχρι εκείνη τη στιγμή πίστευα ότι η ευτυχία μας θα ήταν εξασφαλισμένη.
Όταν ποντάρουμε έτσι την ευτυχία μας σε κάποιον άλλον, κάποια στιγμή θα έρθουμε αντιμέτωποι με την εντύπωση ότι μας απογοήτευσαν, ότι μας άφησαν ξεκρέμαστους, ότι μας εγκατέλειψαν και μας απέρριψαν. Και αυτό είναι αναπόφευκτο να συμβεί από τη στιγμή που ποντάρεις την ευτυχία σου σε ένα αντικείμενο, σε μία κατάσταση, σε έναν άλλον άνθρωπο, ή σε κάποιες σκέψεις. Όλα αυτά είναι προσωρινά και αργά ή γρήγορα θα μας εγκαταλείψουν. Αυτό είναι νόμος. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά.
Η αίσθηση της απόρριψης ή της εγκατάλειψης που βιώνει κανείς είναι απλά ένα σύμπτωμα. Η αιτία είναι πολύ βαθύτερη και έγκειται στο ότι ποντάρουμε την ευτυχία μας σε κάτι έξω από εμάς. Η λύση δεν είναι φυσικά να ασχοληθείς περισσότερο με τη σχέση σου ή να τη διορθώσεις, αλλά να ανακαλύψεις ότι η πραγματική ευτυχία βρίσκεται απλά στην επίγνωση της ύπαρξής σου. Μόλις το συνειδητοποιήσεις αυτό δεν πρόκειται να ξαναποντάρεις την ευτυχία σου σε τίποτα και σε κανέναν ποτέ πια. Θα είσαι ελεύθερος.
Αν βρεις κάποιον που σου αρέσει και που μπορείς να μοιραστείς αυτή την ευτυχία, αυτό θα είναι πανέμορφο. Μπορείτε να είστε μαζί για λίγο καιρό ή για όλη σας τη ζωή, αλλά δεν θα ψάχνεις να βρεις εκεί την αγάπη ή την ευτυχία. Αν προσεγγίσεις έναν άνθρωπο με την επιθυμία να βρεις την αγάπη ή την ευτυχία, η σχέση θα είναι καταδικασμένη. Όταν δύο άνθρωποι ποντάρουν έτσι την ευτυχία τους ο ένας στον άλλον, δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική αγάπη ή ευτυχία. Θα πρόκειται για σχέση εξάρτησης. Μπορεί επιφανειακά να φαίνεται ότι υπάρχει αγάπη, αλλά στην πραγματικότητα υπάρχει φόβος: ο φόβος μήπως εγκαταλείψει ο ένας τον άλλον.
Πρέπει να είμαστε τολμηροί για να αποδεχτούμε το γεγονός ότι η αγάπη και η ευτυχία δεν μπορούν ποτέ να προέλθουν από κάποιον άλλον. Μόνο έτσι μπορείς να δημιουργήσεις μία σχέση χωρίς προσδοκίες και απαιτήσεις, χωρίς τον φόβο της απώλειας. Όταν σε μία σχέση υπάρχει αγάπη, αυτό που διατηρεί τη σχέση είναι απλά η αγάπη να είσαι με τον άλλον, η χαρά να εκφράζεις και να μοιράζεσαι την αγάπη που νιώθεις μέσα σου.
Και είναι λίγο περίεργο, γιατί όταν ανακαλύπτεις ότι η ευτυχία σου δεν εξαρτάται από τον άλλον, είναι πολύ πιθανό με το χρόνο η σχέση να βελτιώνεται και να δυναμώνει, χωρίς να αποκλείεται βέβαια ο χωρισμός. Αλλά όσο περισσότερη ελευθερία δίνεις στον άλλον, τόσο λιγότερα απαιτείς, τόσο λιγότερο ποντάρεις την ευτυχία σου εκεί, τόσο μεγαλύτερο είναι το βάθος της αγάπης και τόσο μεγαλύτερος είναι ο αυθορμητισμός, η ζεστασιά και η ελευθερία που υπάρχει στη σχέση. Μπορεί να μην υπάρχει τίποτα που να σε δεσμεύει με τον άλλον, αλλά μένεις μαζί του απλά επειδή υπάρχει αγάπη.
*Από μαγνητοσκοπημένη ομιλία του Ρούπερτ Σπάιρα
Μετάφραση: Νίκος Μπάτρας
Διαβάστε επίσης:
