1. Ο χρόνος, αν και χρήσιμος ως εργαλείο στην καθημερινότητά μας, είναι μια ψευδαίσθηση. Όλη η ζωή μας κυλάει στο παρόν. Το παρελθόν δεν υπάρχει, ούτε το μέλλον. Υπάρχουν μόνο οι αντίστοιχες σκέψεις (της μνήμης και της φαντασίας) που αναφέρονται σ' αυτά.
2. Για να είμαστε ευτυχισμένοι δεν χρειάζεται να τα ξέρουμε όλα. Δεν χρειάζεται να προβλέπουμε το μέλλον ή να κάνουμε εκτιμήσεις, ούτε να έχουμε τις απαντήσεις στα "μεγάλα" ερωτήματα της ζωής. Η ευτυχία μας εξαρτάται κυρίως από το κατά πόσο μπορούμε να αποδεχτούμε τις εμπειρίες μας στο παρόν.
3. Μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς κριτικές, απόψεις ή χαρακτηρισμούς. Όλα αυτά διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα, γιατί αποτελούν φίλτρα μέσα από τα οποία ο νους ερμηνεύει τις εμπειρίες ανάλογα με τον προγραμματισμό του - και ο προγραμματισμός έχει διαμορφωθεί από την ανατροφή, την παιδεία και τις παρελθοντικές εμπειρίες.
4. Το σώμα μας είναι ένα καταπληκτικό μέσο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως άγκυρα στο παρόν. Μέσω των αισθήσεών μας μπορούμε να αφαιρέσουμε την προσοχή μας από τις σκέψεις και να την κατευθύνουμε σ' αυτά που αγγίζουμε, που βλέπουμε, που ακούμε, που γευόμαστε ή μυρίζουμε.
5. Για να σταματήσουν να μας ταλαιπωρούν κάποιες σκέψεις, πρέπει να μάθουμε να τις παρατηρούμε και να τις αναγνωρίζουμε. Μετά την αναγνώριση είναι πολύ εύκολο να γίνει η αμφισβήτηση των πεποιθήσεων που αφορούν κυρίως τον ποιοτικό προσδιορισμό του εαυτού (αν είναι καλός, κακός, σωστός, λάθος...), από τον οποίο προκύπτουν οι υπόλοιπες σκέψεις και ερμηνείες.
6. Η ζωή είναι έτσι όπως είναι, αχαρακτήριστη και ανερμήνευτη. Ο νους είναι αυτός που τη μετατρέπει σε πρόβλημα και ο νους αγωνίζεται για να λύσει ένα πρόβλημα που δεν υπάρχει.
7. Ο θάνατος είναι το αντίθετο της σύλληψης, όχι της ζωής. Η ζωή δεν έχει αντίθετο. Η σύλληψη είναι η αρχή της μορφοποίησης της ενέργειας και ο θάνατος είναι το τέλος της μορφής.
8. Η πεμπτουσία της ζωής είναι να γνωρίσουμε ως τι υπάρχουμε, δηλαδή τι είμαστε. Αν έχουμε αυτή τη γνώση, θα ζούμε εναρμονισμένα με τις φυσικές μας προδιαγραφές.
9. Ζούμε καλύτερα χωρίς προσκολλήσεις και χωρίς φόβο. Η εικόνα μας, η ταυτότητά μας, οι ρόλοι μας και όλες οι άλλες σκέψεις για το ποιοι είμαστε, μας εμποδίζουν να χαρούμε τη ζωή.
10. Όλες οι αλλαγές που αφορούν την ψυχολογική μας κατάσταση απαιτούν βιωματική επανάληψη και δεν είναι γραμμικές. Τα σκαμπανεβάσματα και τα πισωγυρίσματα πρέπει να θεωρούνται αναμενόμενα και δεδομένα.
11. Τίποτα από μόνο του δεν είναι σημαντικό ή σοβαρό. Πολλές φορές ανησυχούμε και αγχωνόμαστε για πράγματα που κρίνουμε -σύμφωνα με το πώς έχει προγραμματιστεί ο νους μας από το παρελθόν- ως σημαντικά ή σοβαρά. Η ζωή γίνεται πολύ πιο εύκολη όταν αρχίσουμε να βλέπουμε τα πράγματα ως παροδικά φαινόμενα και όχι ως μόνιμες και απόλυτες πραγματικότητες.
12. Δεν χρειάζεται να αντιδράμε συνεχώς στα εξωτερικά ερεθίσματα. Οι καταστάσεις που απαιτούν από εμάς να κάνουμε κάτι, να αναλάβουμε δράση ή να πάρουμε θέση, είναι πολύ λίγες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μια στάση παρατήρησης και μη αντίδρασης είναι επαρκής. Και μ' αυτή τη στάση μπορούμε να νιώθουμε απολύτως εντάξει, χωρίς ενοχικές σκέψεις μήπως παραλείψαμε να κάνουμε κάτι.
Νίκος Μπάτρας
Διαχειριστής www.aytepignosi.com
Διαβάστε επίσης:
