Μπορεί να μη θέλεις να ξέρεις τον εαυτό σου επειδή μπορεί να φοβάσαι τι μπορεί να ανακαλύψεις. Πολλοί άνθρωποι έχουν έναν κρυφό φόβο ότι είναι κακοί. Όμως, τίποτα που μπορεί να ανακαλύψεις γύρω από τον εαυτό σου δεν είσαι εσύ. Τίποτα που μπορεί να μάθεις γύρω από σένα δεν είσαι εσύ.
Ενώ μερικοί άνθρωποι δεν θέλουν να μάθουν ποιοι είναι εξαιτίας του φόβου, άλλοι έχουν μια τρελή περιέργεια γύρω από τον εαυτό τους και θέλουν να ανακαλύπτουν όλο και περισσότερα. Μπορεί να είσαι τόσο γοητευμένος από τον εαυτό σου ώστε να περνάς χρόνια σε ψυχανάλυση, να σκαλίζεις κάθε πλευρά της παιδικής σου ηλικίας, να ξεσκεπάζεις κρυφούς φόβους και επιθυμίες και να ανακαλύπτεις το ένα στρώμα πολυπλοκότητας μετά το άλλο στη σύσταση της προσωπικότητας και του χαρακτήρα σου.
Έπειτα από δέκα χρόνια, ο ψυχοθεραπευτής μπορεί να βαρεθεί εσένα και την ιστορία σου και να σου πει ότι η ανάλυσή σου έχει πλέον ολοκληρωθεί. Ίσως και να σε διώξει με ένα ντοσιέ με πέντε χιλιάδες σελίδες. "Αυτά είναι όλα γύρω από σένα. Αυτός είσαι". Καθώς κουβαλάς το βαρύ ντοσιέ στο σπίτι σου, η αρχική ικανοποίηση ότι γνωρίζεις πια τον εαυτό σου δίνει γρήγορα τη θέση της σε μια αίσθηση ημιτελούς και μια ελλοχεύουσα υποψία ότι θα πρέπει να υπάρχουν περισσότερα στο ποιος είσαι απ' αυτά. Και πραγματικά υπάρχουν περισσότερα - ίσως όχι από ποσοτική άποψη περισσότερων στοιχείων, αλλά στην ποιοτική διάσταση του βάθους.
Δεν υπάρχει τίποτα κακό με την ψυχανάλυση ή στο να ανακαλύπτεις πράγματα γύρω από το παρελθόν σου, αρκεί να μην συγχέεις το να γνωρίζεις γύρω από τον εαυτό σου με το να γνωρίζεις τον εαυτό σου. Το ντοσιέ των πέντε χιλιάδων σελίδων είναι γύρω από τον εαυτό σου: το περιεχόμενο του νου σου που αφορά στην εξαρτημένη μάθηση του παρελθόντος. Οτιδήποτε μαθαίνεις μέσω ψυχανάλυσης ή αυτοπαρατήρησης είναι γύρω από σένα. Δεν είσαι εσύ. Είναι περιεχόμενο, όχι ουσία. Το να πας πέρα από το Εγώ σημαίνει να πας πέρα από το περιεχόμενο. Το να γνωρίζεις τον εαυτό σου σημαίνει να είσαι ο εαυτός σου, και το να είσαι ο εαυτός σου σημαίνει ότι παύεις να ταυτίζεσαι με το περιεχόμενο.
Οι περισσότεροι άνθρωποι προσδιορίζουν τον εαυτό τους μέσα από το περιεχόμενο της ζωής τους. Οτιδήποτε αντιλαμβάνεσαι, κάνεις, σκέφτεσαι ή αισθάνεσαι είναι περιεχόμενο. Περιεχόμενο είναι ό,τι απορροφά εντελώς την προσοχή των περισσότερων ανθρώπων και είναι αυτό με το οποίο ταυτίζονται. Όταν σκέφτεσαι ή λες "η ζωή μου", δεν αναφέρεσαι στη ζωή που είσαι, αλλά στη ζωή που έχεις ή φαίνεται να έχεις. Αναφέρεσαι στο περιεχόμενο - την ηλικία, την υγεία, τις σχέσεις, τα οικονομικά, την εργασία και τις συνθήκες της ζωής σου, καθώς και τη νοητική-συναισθηματική σου κατάσταση. Οι εσωτερικές και εξωτερικές περιστάσεις της ζωής σου, το παρελθόν και το μέλλον σου, ανήκουν όλα στη σφαίρα του περιεχομένου - όπως και τα περιστατικά, δηλαδή, οτιδήποτε συμβαίνει.
Τι άλλο υπάρχει εκτός από το περιεχόμενο; Αυτό το οποίο δίνει τη δυνατότητα στο περιεχόμενο να υπάρχει: ο εσωτερικός χώρος της συνειδητότητας.
*Από το βιβλίο "Για μια νέα ζωή", Έκχαρτ Τόλλε, Εκδ. Λιβάνη
Διαβάστε επίσης:
